Lipowicz Irena

Irena Ewa Lipowicz (1953-), prawnik, polityk

Urodziła się 9 czerwca 1953 w Gliwicach. Po maturze rozpoczęła studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Po ich ukończeniu w 1976 roku podjęła pracę na tymże wydziale w charakterze asystenta, a następnie adiunkta. W 1981 roku uzyskała stopień doktora nauk prawnych. Rozprawą habilitacyjną pt. „Pojęcie sfery wewnętrznej administracji państwowej” obronioną w 1992 roku na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, o specjalności prawo administracyjne. Obecnie jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie pełni funkcję kierownika Katedry Prawa Administracyjnego i Samorządu Terytorialnego na Wydziale Prawa i Administracji. Ponadto w latach 2006-2010 była profesorem Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej w Warszawie, a od 2008 do 2010 roku członkiem Komitetu Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W 2009 roku Uniwersytet w Osnabrück nadał Irenie Lipowicz stopień doktora honoris causa.

W 1980 roku Irena Lipowicz przystąpiła do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” oraz była członkiem-założycielem Związku Górnośląskiego. Ponadto była posłem na Sejm I, II i III kadencji wybieranym z okręgu katowickiego z ramienia Unii Demokratycznej, a następnie Unii Wolności. Aktywnie uczestniczyła w pracach nad Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej jako członek Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego. Ponadto zasiadała w Komisji Nadzwyczajnej do Rozpatrzenia Projektu Ustawy o Ratyfikacji Konkordatu między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską. Jako posłanka była także przewodniczącą Polsko-Austriackiej Grupy Parlamentarnej i wiceprzewodniczącą Polsko-Niemieckiej Grupy Parlamentarnej. W Sejmie III kadencji, jako przewodnicząca Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej była zaangażowana w pracę nad reformą administracyjną, która weszła w życie w 1999 roku. 17 lutego 2000 zrzekła się mandatu posła na Sejm w związku z powołaniem na stanowisko ambasadora nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Austrii, które zajmowała do 2004 roku. W latach 2004-2006 była ambasadorem–przedstawicielem Ministra Spraw Zagranicznych ds. stosunków polsko-niemieckich. Ponadto w latach 2005-2010 należała do Kolegium Najwyższej Izby Kontroli. Od 2008 do 2010 roku pełniła także funkcję dyrektora zarządzającego Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Irena Lipowicz została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Wielkim Złotym Orderem za Zasługi dla Republiki Austrii, Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi dla Republiki Federalnej Niemiec; a także odznaczeniami krajów związkowych Styrii i Górnej Austrii. Ponadto przyznano jej nagrodę im. Edwarda Wendego oraz nagrodę im. Grzegorza Palki za zasługi dla samorządu terytorialnego.

W 2010 roku - po śmierci ówczesnego Rzecznika Praw Obywatelskich dra Janusza Kochanowskiego - została kandydatką Platformy Obywatelskiej na ten urząd. 10 czerwca tegoż roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej powołał ją na stanowisko RPO. Za jej wyborem głosowało 251 posłów, przy wymaganej większości bezwzględnej wynoszącej 212 głosów. 8 lipca 2010 wybór został zatwierdzony przez Senat RP.

Bibliografia

Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 czerwca 2010 roku w sprawie powołania Rzecznika Praw Obywatelskich (M.P. 2010 nr 50 poz. 670); [1]; [2]; Wynik głosowania nr 49 w Sejmie Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 czerwca 2010 roku.