Ligoń Leon Józef

Z e-ncyklopedia

Ligoń Leon Józef (1910-1993)

Urodził się 18 marca 1910 w Chorzowie w rodzinie urzędnika hutniczego Pawła i Marii z d. Nowak. Jego starszy brat Henryk był także kapłanem. Sakrament bierzmowania otrzymał 16 czerwca 1925 w kościele św. Jadwigi w Chorzowie. W kwietniu 1916 roku wstąpił do szkoły ludowej, zaś w 1920 roku do Gimnazjum Humanistycznego w Królewskiej Hucie. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1928 roku w Katowicach. Dnia 3 września 1928 zgłosił się do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i zamieszkał w nowo wybudowanym gmachu przy Al. Mickiewicza 3. Diakonat otrzymał 12 marca 1932. Święcenia kapłańskie, 29 czerwca 1933, przyjął z rąk bpa S. Adamskiego, po otrzymaniu dyspensy „od wieku kanonicznego".

Po prymicjach pełnił funkcję tymczasowego wikariusza w parafii św. Barbary w Chorzowie (od 15 lipca 1933). Następnie na życzenie Niemieckiego Związku Szkolnego (Deutscher Schulverein in der Wojewodschaft Schlesien t. z.) z siedzibą w Katowicach - otrzymał nominację na stanowisko katechety w Prywatnym Gimnazjum Mniejszościowym w Tarnowskich Górach. We wrześniu 1933 roku Wydział Oświecenia Publicznego w Katowicach udzielił mu zezwolenia na prowadzenie nauki religii w prywatnych szkołach średnich dla mniejszości niemieckiej na obszarze województwa śląskiego. Ks. Ligoń objął wtedy dodatkowo funkcję katechety w Siemianowicach Śląskich i Nowej Wsi.

W 1939 roku został powołany na stanowisko kapelana rezerwy WP przy 11. pułku piechoty w Tarnowskich Górach. We wrześniu 1939 roku powierzono mu na okres jednego miesiąca - obowiązki wikarego przy kościele św. Barbary w Chorzowie. W październiku objął stanowisko katechety w Tarnowskich Górach, a od kwietnia 1940 roku do stycznia 1945 roku uczył religii w trzech średnich szkołach w Katowicach. We wrześniu 1940 roku objął urząd administratora w Bogucicach gdzie przebywał do 17 maja 1945. W lutym i marcu 1946 roku wniósł do Kurii podania o urlop zdrowotny. Zgłosił się też do egzaminu proboszczowskiego przedstawiając pracę nt. Jakie nowe elementy duszpasterskie wniosła wojna w życie kościelne i jak na nie w duszpasterstwie zareagować?

W czerwcu 1946 roku znalazł się na liście osób skazanych na wysiedlenie. Razem z ks. Franciszkiem Woźnicą wyjechał do ówczesnych Niemiec Zachodnich. W 1947 roku znalazł się w Werdohl (Sauerland) w Westfalii. Po trzech latach zamieszkał w Mettmann k. Düsseldorfu. Pod koniec lat pięćdziesiątych był katechetą w Oberhausen k. Essen. Mieszkał w klasztorze i był częściowo sparaliżowany. Zmarł 31 lipca 1993 w Altstadten (Niemcy).

Bibliografia

AAK, Akta personalne ks. Leona Ligonia, sygn. PL XX, T. 1: 1933-1993; Tamże, Kancelaria Biskupa Adamskiego; Schematyzm 1934-1993; WD 1968, nr 7-8, s. 200-203; WD 61: 1993, nr 10, s. 474-477; J. Myszor, Stosunki Kościół - państwo okupacyjne w diecezji katowickiej 1939-1945, s. 170 i 203; Myszor, Historia diecezji, s. 201; Kapelani wrześniowi, s. 232, 603; H. Olszar, Ligoń Leon (hasło), [w:] Leksykon duchowieństwa t. 1, s. 149-151; F. Żebrok, Dzieje Śląskiego Seminarium Duchownego, NPrz 1975, t. 44, s. 108. 111-112; GN 1968, nr 37, s. 222-223; GN 1978, nr 29, s. 7; „Homo Dei", 1969, nr 4, s. 282; Represje wobec duchowieństwa, s. 30 i nn.