Lampner Jan Wiktor

Jan Wiktor Lampner (1887-1961), działacz plebiscytowy i kulturalny

Urodził się 3 stycznia 1887 w Petersburgu. Jego ojciec wyjechał z Katowic do pracy w Rosji, gdzie przebywał do 1905 roku. Wtedy to sytuacja polityczna w Carstwie zaczęła ulegać destabilizacji i pomimo propozycji przedłużenia kontraktu w pracy, rodzina Lampnerów powróciła do Katowic. J. Lampner był postacią żywo zaangażowaną w odrodzenie państwa Polskiego na Górnym Śląsku. W listopadzie 1918 roku wszedł w skład Rady Ludowej w Siemianowicach Śląskich. Następnie został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Żywo angażował się w akcję plebiscytową, brał udział w II i III powstaniu śląskim, gdzie dowodził 6 dziesiątkami w Hucie Laura, a także pełnił funkcję komendanta kopalń i hut.

W okresie dwudziestolecia międzywojennego był ławnikiem Aktywu Związku Obrony Kresów Zachodnich Polski, które m.in. uczestniczyło w demonstracjach przeciwko układom z Locarno oraz sprzeciwiało się nadużyciom ze strony mniejszości niemieckich – Jungdeutsche Partei i NSDAP. W założonym w 1924 roku w Siemianowicach Śląskich Związku Hallerczyków Jan Lampner wraz z Janem Bilikem zasiadł w komisji rewizyjnej. Do 1935 roku pełnił funkcję skarbnika w Związku Peowiaków. W 1932 roku przez Miejski Komitet Pomocy Dzieciom i Młodzieży został mianowany radcą sierot VI okręgu. Przedsięwzięcie te miało charakter oświatowy i angażowało do swoich działań kierowników szkół i nauczycieli. W 1933 roku J. Lampner został mianowany I prezesem OSP w Siemianowicach Śląskich.

W 1919 roku włączył się do nowo powstałego Chóru „Haller”. Chór ten brał czynny udział w akcji plebiscytowej. W 1920 roku na I Zjeździe Chórów Okręgu Katowickiego „Haller” zdobył II miejsce w ogólnej klasyfikacji, zaś w latach 1926 – 1928 oraz 1930 – 1933 pierwsze miejsca. W 1920 r. wszedł w skład Klubu Sportowego „Iskra” w Siemianowicach Śląskich. Po rozpoczęciu II wojny światowej pod pseudonimem „Dziadek”, „Ludwik”, Jęczmyk” działał na terenie powiatu jędrzejowskiego w ramach AK. W istniejącej w parafii św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich Polskiej Kongregacji Sodalicji Mariańskiej, J. Lampner pełnił funkcję prezesa honorowego. Jego żoną była Marta z domu Bednorz, z którą miał trójkę dzieci: Martę, Dorotę i Józefa. Józef Lampner (ur. 1 VIII 1919), syn Jana Lampnera studiował teologię w Krakowie. Osadzony przez Gestapo w obozie Auschwitz zginął tam 25 X 1942 r. Jan Lampner zmarł w 1961 roku. Spoczął na cmentarzu parafii św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich.

Bibliografia

Relacje Joanny Sontag, Z. Janeczek, „Od Sarnowic do Siemianowic”, Katowice 1993; Z. Janeczek, „Siemianowicki słownik biograficzny”, Katowice 1996.