Kusz Gerard: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(uzupełnienie)
Linia 8: Linia 8:


25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowo powstałej [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]], gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]. Obecnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowo powstałej [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]], gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]. Obecnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.
15 listopada 2014, w związku z przekroczeniem wieku emerytalnego, [[Franciszek|papież Franciszek]] przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 20:34, 20 sie 2019

Kusz Gerard (1939-), biskup pomocniczy diecezji opolskiej i gliwickiej

Urodził się 23 października 1939 w Dziergowicach k. Koźla, w rodzinie robotniczej. Po zdaniu egzaminu maturalnego w Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego im. Jana Kasprowicza w Raciborzu, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie (1957). Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1962 w Opolu z rąk bpa Franciszka Jopa. Po święceniach kapłańskich sprawował posługę wikariusza w parafiach: Chrystusa Króla w Gliwicach (1962-1964) i Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu (1964-1973). W latach 1978-1983 pełnił funkcję prefekta w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie.

Po ukończeniu w 1978 roku studiów specjalistycznych z katechetyki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. 24 stycznia 1978 obronił pracę doktorską nt. Koncepcja katechezy biblijnej według Bruno Drehera (promotor: ks. prof. Józef Kudasiewicz).

W latach 1983-1985 pełnił funkcję wicerektora Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. 27 czerwca 1985 został mianowany biskupem tytularnym Tagarbala i pomocniczym opolskim. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 z rąk kard. Józefa Glempa.

25 marca 1992 został biskupem pomocniczym nowo powstałej diecezji gliwickiej, gdzie pełni funkcję przewodniczącego Wydziału Nauki i Kultury Chrześcijańskiej. Od 1985 roku jest członkiem Komisji Katechetycznej Episkopatu Polski. Obecnie jest wiceprzewodniczącym Komisji Episkopatu ds. Wychowania.

15 listopada 2014, w związku z przekroczeniem wieku emerytalnego, papież Franciszek przyjął jego rezygnację z urzędu biskupa pomocniczego diecezji gliwickiej.

Bibliografia

G. Polak, Kto jest kim w Kościele. Ekumeniczne „who is who” chrześcijaństwa w Polsce., Warszawa 1999, s. 203-204; Leksykon Kościoła Katolickiego w Polsce, red. M. Igielski, Warszawa 2003, s. 55. Foto: Portal Wiara.