Kuczera Bronisław

Kuczera Bronisław (1924-2000), proboszcz w Bieruniu Nowym

Urodził się 28 maja 1924 w Marklowicach Górnych k. Wodzisławia Śl. w rodzinie górnika Teodora i Agnieszki z d. Marszolik. W 1936 roku podjął naukę w Państwowym Męskim Gimnazjum i Liceum w Rybniku. Tuż po wybuchu wojny ojciec utracił pracę, a on z bratem i siostrą wywiezieni zostali na przymusowe roboty rolne (od kwietnia 1941 roku - kwietnia 1942 roku) do Rzeszy (k. Kluczborka). Po powrocie w 1942 roku rozpoczął pracę w kopalni Emma (obecnie Marcel) w Radlinie. W 1942 roku został wcielony do Wehrmachtu. Na wojnie jako żołnierz „niemiecki" walczył w Norwegii, Włoszech i Austrii. Po dostaniu się do niewoli alianckiej przebywał (od maja - lipca 1945 roku) w obozie jenieckim, znajdującym się w amerykańskiej strefie okupacyjnej. Po powrocie do kraju kontynuował naukę od 4 klasy Gimnazjum w Rybniku. Po zdaniu egzaminu maturalnego w maju 1947 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawno-Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1948 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z powodu zaliczenia roku studiów na prawie we Wrocławiu, po uzupełnieniu egzaminów rozpoczął studia teologiczne od drugiego roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 22 czerwca 1952 w katowickiej Katedrze Chrystusa Króla z rąk bpa J. Bieńka.

Po zastępstwach wakacyjnych (20 czerwca - 7 września 1952) w parafiach: św. Marii Magdaleny w Bełku i NSPJ w Czerwionce przez rok akademicki 1952/1953 studiował w Instytucie Teologicznym dla księży w Katowicach Załężu. Stąd dojeżdżał z duszpasterską pomocą w tygodniu do parafii w Czerwionce i św. Jacka w Stanowicach, a w niedziele do parafii mariackiej w Katowicach. Później był wikariuszem w parafiach: św. Marii Magdaleny w Bielszowicach (1 września 1953 - 30 sierpnia 1956) i Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym (30 sierpnia 1962). W tym czasie, po powrocie w 1956 roku na krótko katechizacji do szkół, był katechetą w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych i Zasadniczej Szkole Zawodowej w Katowicach oraz w Technikum Górniczym, Zasadniczej Szkole Górniczej i Zasadniczej Szkole Koksochemicznej w Chorzowie Batorym. Po likwidacji przez państwo katechizacji w szkołach wrócił 31 sierpnia 1958 do funkcji wikariusza w parafii dotychczasowego zamieszkania. Od 31 sierpnia 1962, ostatecznie 2 sierpnia 1963 duszpasterzował, najpierw jako administrator, potem proboszcz do 28 marca 1992 w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bieruniu Nowym. W tym czasie jako proboszcz macierzystej parafii pomagał w tworzeniu nowej - powstałej 13 stycznia 1985 - parafii św. Barbary oraz budowy jej kościoła. Przez jedną kadencję (1 października 1986 - 17 maja 1990) był dziekanem dekanatu bieruńskiego.

Przełożeni oceniali go jako człowieka pilnego, lubiącego porządek. Był z natury uczynnym człowiekiem, chętnym do współpracy. Z biegiem lat, zwłaszcza od 1982 roku zaczęły się nasilać problemy ze zdrowiem. Wtedy zwrócił się do bpa z zapytaniem o możliwość przeniesienia na mniejszą parafię. Biskup katowicki odpowiadając na prośbę o rezygnację z proboszczowania, 24 czerwca 1990 mianował dla prowadzonej przez niego parafii administratorem ks. Jana Dąbka. Ostatecznie, ze względu na stan zdrowia 28 marca 1992 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na probostwie tej parafii. Później przeniósł się do rodzinnych Marklowic. Zmarł 17 lipca 2000 w szpitalu w Wodzisławiu Ślaskim. Po eksportacji 20 lipca w Bieruniu Nowym pogrzeb jego odbył się 21 lipca 2000 w rodzinnych Marklowicach, gdzie spoczął na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Bronisława Kuczery; Schematyzm (1953-1995); J. Krętosz, Nekrolog, WA 2000, nr 11, s. 516-518; Bieruń, Monografia, s. 281-282.