Konieczny Franciszek

Konieczny Franciszek (1921-2009), proboszcz w Jejkowicach

Urodził się 19 września 1921 w Lędzinach. Po ukończeniu miejscowej Szkoły Powszechnej uczęszczał do Państwowego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. Wybuch wojny przerwał naukę; w marcu 1940 roku musiał uciekać do Generalnej Guberni. Zamieszkał, wraz z ojcem ukrywającym się przed hitlerowcami, w Krakowie-Dębnikach. Spotykał się tam z Janem Leopoldem Tyranowskim; później zeznawał jako świadek w procesie kanonizacyjnym tego Sługi Bożego. Na tajnych kompletach kontynuował naukę i zdał egzamin dojrzałości, który po wojnie został zweryfikowany przez Wydział Oświaty w Katowicach. Ucząc się, najpierw przez rok pracował jako posłaniec w Warszawskim Towarzystwie Ubezpieczeń w Krakowie, a potem przez półtora roku w Państwowym Instytucie Geologicznym jako pracownik biurowy i w końcu jako kierownik oddziału zagranicznego w Firmie Transportowej Internationale Spedition Henry Rocsc Filia w Krakowie.

W 1942 roku przez bpa Juliusza Bieńka został skierowany do ks. rektora Wilhelma Szymbora, który przyjął go do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Nie mogło ono jednak funkcjonować. Dlatego poprosił abp. Stefana Sapiehę, któremu od 1941 roku wraz z klerykiem Karolem Wojtyłą w jego domowej kaplicy służył do Mszy św., o czasowe przyjęcie do Seminarium krakowskiego. Ukończył tam dwa lata studiów. W sierpniu 1944 roku zamieszkał w Pałacu Arcybiskupim w Krakowie, w którym znajdowało się Krakowskie Seminarium Duchowne. W październiku 1945 roku przybył do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego uzyskując stopień magistra teologii. Święcenia kapłańskie z rąk biskupa pomocniczego Juliusza Bieńka przyjął 27 czerwca 1948 w ówczesnej katedrze świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

Po zastępstwie w rodzinnej parafii w Lędzinach i w Kaletach-Jędrysku, ks. Konieczny był wikariuszem w parafiach: św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach (od 1948 roku), Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kobiórze (od 1951 roku), Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie Batorym (od 1952 roku), Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wyrach (od 1953 roku), św. Józefa w Krasowach (od 1956 roku).

20 września 1957 został mianowany kuratusem nowo utworzonej kuracji Matki Bożej Fatimskiej w Wesołej. Postarał się tam o wybudowanie kościoła. W maju 1961 roku został oskarżony o to, że "..nakłaniał mieszkańców osiedla Wesoła do przekazywania materiałów budowlanych otrzymanych na przydział w celu zaspokojenia własnych potrzeb budowlanych na rzecz Komitetu Budowy Kościoła w Wesołej". Po wielu rozprawach sprawa ta została umorzona „wobec braku znamion przestępstwa". W 1960 roku został proboszczem parafii Opatrzności Bożej w Gaszowicach, a w 1964 roku administratorem parafii św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach. Jego ostatnią placówką duszpasterską stała się parafia Matki Bożej Szkaplerznej i św. Piusa X w Jejkowicach, gdzie od 1972 roku był proboszczem. Postarał się o wybudowanie tam domu katechetycznego i wieży kościoła.

Ks. Konieczny był członkiem Rady Duszpasterskiej Diecezji Katowickiej; przez 15 lat pełnił funkcję diecezjalnego referenta ds. trzeźwości. W ramach prac I Synodu Diecezji Katowickiej przewodniczył Zespołowi Studyjnemu ds. Trzeźwości. Zespół ten opracował dokument synodalny „Trzeźwość jako zadanie duszpasterskie". W 1995 roku mianowany został kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej. Od 22 sierpnia 1992 był emerytem. Mieszkał nadal w Jejkowicach, a w 2005 roku przeniósł się do Domu Księży Emerytów w Katowicach. Zmarł 22 lutego 2009 w szpitalu w Katowicach. Został pochowany w Jejkowicach.

Bibliografia

J. Pawliczek, Nekrolog, WA 2009, nr 2, s. 94-95; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 172.