Św. Kalikst I (zm. 222), papież
Na urzędzie papieskim pozostawał w latach 217-222.
Był Rzymianinem z rodu gens Domitia. Walczył z herezją sabelianów, choć jego zbytnia pobłażliwość wobec nich spowodowała sprzeciw u Hipolita, który został wybrany na antypapieża po śmierci poprzednika Kaliksta I, Zefiryna (199-217). Hipolit nie zdobył poparcia, gdyż większość gminy chrześcijańskiej stanęła po stronie Kaliksta I, który wykluczył Sabelliusa z Kościoła. Kalikst I zarzucił Hipolitowi herezję dieteizmu z powodu jego subordynacjańskiej nauki chrystologicznej. Rozłam pogłębił się, gdy papież złagodził wykonywanie pokuty. Dotychczas morderstwa, bałwochwalstwo i nieczystość były karane wykluczeniem ze wspólnoty Kościoła na stałe. Osoby, które dopuściły się nieczystości mogły powrócić na łono Kościoła po odbyciu odpowiedniej pokuty, a to ostro zwalczał antypapież.
Kalikst I zmarł w 222 roku. Od jego imienia biorą nazwę katakumby Kaliksta, gdzie posługiwał jako diakon.
- Jest czczony jako święty we wspomnieniu liturgicznym 14 października.
Bibliografia
F. Seppelt, K. Löffler, Dzieje papieży, Oficyna Wydawnicza DRUCK, Poznań 2000; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Wydawnictwo Znak, Kraków 1990.
