Huchracki Teodor

Z e-ncyklopedia

Huchracki (Chuchracki) Teodor (1877-1941)

Urodził się 8 listopada 1877 w Katowicach. Do szkoły elementarnej i gimnazjum uczęszczał w Katowicach. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wyjechał do Włoch. Tam wstąpił do Zgromadzenia Księży Nazaretanów (Ordo de Poenitentia a Jesu Nazareno). Po odbyciu obowiązkowego nowicjatu rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. W Rzymie przyjął wszystkie święcenia, a kapłańskie 10 sierpnia 1900. Po święceniach na krótko przyjechał do Katowic, aby w rodzinnym kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP odprawić mszę św. prymicyjną. Następnie powrócił do Włoch, gdzie przebywał do 1914 roku. W okresie I wojny światowej przebywał w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach, gdzie pełnił obowiązki wikariusza. Ok. 1925 roku został posłany przez swoich przełożonych do odrodzonej Polski, z poleceniem założenia w Krzemieńcu na Wołyniu, na terenie diecezji łuckiej, pierwszego klasztoru swojego zgromadzenia. Dom powstał ostatecznie w pobliskich Dederkałach i istniał do rozwiązania zakonu przez papieża Piusa XI w 1935 roku. Huchracki przebywał tam do 1928 roku, po czym powrócił do rodzinnej diecezji katowickiej. Zamieszkał najpierw w Katowicach, a następnie w Siemianowicach, gdzie pomagał w parafii Krzyża Świętego. Podczas okupacji hitlerowskiej w czerwcu 1941 roku został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Tam zmarł 20 lipca 1941, a jego ciało spalono w obozowym krematorium.

Bibliografia

E. Nalepa, Zmarli kapłani Kościoła katowickiego, t. I, cz. 1, s. 94-95; K. Szweda, Śp. ks. Teodor Chuchracki, Gość Niedzielny, R. 35, nr 6 (6 II 1966), s. 3; Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 218, nr 788.