Hohenlohe-Waldenburg-Bartenstein Joseph Christian

Hohenlohe-Waldenburg-Bartenstein Joseph Christian (1740-1817), biskup wrocławski

Urodził się 6 listopada 1740 w rodzinie szlacheckiej Karola Filipa i Marii Zofii Charlotty Hessen-Homburg. W wieku ośmiu lat za zezwoleniem opata cysterskiego bpa Anzelma z Wurzburga przyjął tonsurę. Rok później otrzymał prebendę kanonicką jako dominicellarius po zmarłym Albercie Oswaldzie Hohenzollernie, zaś 8 lipca 1764 przyjął święcenia niższe oraz subdiakonat. Był także kanonikiem w Strasburgu i Salzburgu, prepozytem w Kolonii i członkiem kapituły wrocławskiej (1781), zaś 2 lipca 1788 otrzymał tytuł prałata prepozyta tejże kapituły. Pomimo aspiracji na objęcie rządów w diecezji kolońskiej wezwano go na Śląsk i 3 sierpnia 1789 pod naciskiem władz świeckich wybrano na koadiutora diecezji wrocławskiej. Władzę objął sześć lat później, w 1795 roku, wraz ze śmiercią Filipa Gottharda Schaffgotscha – dotychczasowego księcia-biskupa wrocławskiego. Joseph Hohenlohe troszczył się o ekonomiczny i organizacyjny stan posiadania. Świadczą o tym m.in. działania zmierzające do odbudowy i przystosowania domu prepozyta kapituły katedralnej oraz rezydencji biskupów wrocławskich. Niechlubną kartę w jego życiorysie stanowi przynależność i aktywna działalność w masonerii. W ocenie historyków był także słabym teologiem mało zainteresowanym sprawami religijno-kościelnymi, co miało wpływ na jakość życia religijnego mieszkańców Śląska. Zmarł w Janowej Górze 21 stycznia 1817. Jego ciało spoczywa na cmentarzu w Jaworniku.

Bibliografia

J. Pater, Z dziejów wrocławskiego Kościoła, Wrocław 1997, s. 136; Schaffgotschowie, [1] [odczyt 18 V 2017]; Por. J. Pater, Poczet biskupów wrocławskich, Wrocław 2000, s. 105.