Hejnoł Pius

Hejnoł (Heynoł) Pius OH (1893-1970), w zakonie Doroteusz

Urodził się 7 grudnia 1893 w Krzyżowicach, jako syn rolnika Jana i Zofii z d. Odróbka. Pius Hejnoł wstąpił do zakonu bonifratrów w 1921 roku. Ukończył szkołę średnią i zdobył tytuł magistra farmacji.

W 1937 we Wrocławiu objął stanowisko prowincjała Prowincji Śląskiej. Równolegle z pełnioną funkcją zakonną został zwierzchnikiem wszystkich aptek zakonnych. Prowadził aptekę szpitalną oo. Bonifratrów do 1969 roku.

W czasie II wojny światowej Szpital Bonifratrów we Wrocławiu został przekształcony przez władze niemieckie w Szpital Wojskowy. Br. H. zasłużył się w czasie wojny opieką nad pacjentami zlikwidowanego w 1941 roku Szpitala Żydowskiego. W 1944 roku w obliczu zbliżającego się frontu, w porozumieniu z przeorem i przy pomocy kilku braci, br. H. przysposobił kryptę znajdującą się w podziemiach klasztornego kościoła na szpital dla jeńców sowieckich, gdzie ukrywało się 98 Rosjan. Przez cały okres wojny H. ukrywał również w klasztorze rodzinę żydowskiego lekarza dentysty. 25 czerwca 1968 przyjął święcenia kapłańskie. Zmarł we Wrocławiu 15 grudnia 1970, został pochowany w krypcie kościoła oo. Bonifratrów przy ul. Traugutta.

Rada Państwa przyznała mu Złoty Krzyż Zasługi, a władze miasta nadały mu odznakę "Budowniczemu miasta Wrocławia".

Bibliografia

J. Wąsik, Pius Hejnoł (biogram), Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (internet); J. Grzegorzek, Z kart historii wsi i parafii Krzyżowice. Zapiski z okazji 700-lecia, Krzyżowice 2006, s. 149; Foto: zezwolenie Redakcji Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (22 XI 2009).