Hejnoł Pius

Z e-ncyklopedia

Hejnoł (Heynoł) Pius OH (1893-1970), w zakonie Doroteusz

Hejnol Pius.jpg

Urodził się 7 grudnia 1893 w Krzyżowicach w rodzinie rolniczej Jana i Zofii z d. Odróbka. Do zakonu bonifratrów wstąpił w 1921 roku. Ukończył szkołę średnią i zdobył tytuł magistra farmacji.

W 1937 roku we Wrocławiu objął stanowisko prowincjała Prowincji Śląskiej. Równolegle z pełnioną funkcją zakonną został zwierzchnikiem wszystkich aptek zakonnych. Prowadził aptekę szpitalną oo. bonifratrów do 1969 roku.

W czasie II wojny światowej szpital bonifratrów we Wrocławiu został przekształcony przez władze niemieckie w szpital wojskowy. Br. Hejnoł zasłużył się w czasie wojny opieką nad pacjentami zlikwidowanego w 1941 roku szpitala żydowskiego. W 1944 roku w obliczu zbliżającego się frontu, w porozumieniu z przeorem i przy pomocy kilku braci, przysposobił kryptę znajdującą się w podziemiach klasztornego kościoła na szpital dla jeńców sowieckich, gdzie ukrywało się 98 Rosjan. Przez cały okres wojny ukrywał również w klasztorze rodzinę żydowskiego lekarza dentysty. 25 czerwca 1968 przyjął święcenia kapłańskie. Zmarł we Wrocławiu 15 grudnia 1970, został pochowany w krypcie kościoła oo. bonifratrów przy ul. Traugutta.

Rada Państwa przyznała mu Złoty Krzyż Zasługi, a władze miasta nadały mu odznakę Budowniczemu miasta Wrocławia.

Bibliografia

J. Wąsik, Pius Hejnoł (hasło), [w:] Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (internet); J. Grzegorzek, Z kart historii wsi i parafii Krzyżowice. Zapiski z okazji 700-lecia, Krzyżowice 2006, s. 149; Foto: zezwolenie Redakcji Centrum Dokumentacji Dziejów Medycyny i Farmacji Górnego Śląska (22 XI 2009).