Hanysek Emanuel

Z e-ncyklopedia

Hanysek Emanuel MSF (1912-1986), misjonarz ludowy

Urodził się 18 stycznia 1912 w Brynicy (parafia Żyglin) w rodzinie Antoniego i Karoliny z d. Stojnar. 1 września 1930 rozpoczął naukę w Niższym Seminarium Duchownym w Kazimierzu Biskupim, które ukończył w 1936 roku w Wieluniu. Wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Świętej Rodziny rozpoczynając kanoniczny nowicjat 8 września 1936 w Górce Klasztornej. W tym samym dniu 1937 roku złożył profesję czasową, a wieczystą 25 marca 1942 w Zagrzebiu na terenie ówczesnej Jugosławii. Również tam 28 listopada 1943 przyjął święcenia kapłańskie.

Po zakończeniu II wojny światowej powrócił w sierpniu 1945 roku do Polski przebywając do 6 stycznia 1946 w Wielkim Klinczu. Od maja 1949 roku przebywał w Kazimierzu Biskupim. Następnie podjął pracę duszpasterską w parafiach Kosztowo i Żernica. Od 4 października 1951 był rektorem wspólnoty w Szczytnej Kłodzkiej, a po dwóch kadencjach został misjonarzem ludowym. 1 stycznia 1961 otrzymał funkcję pierwszego asystenta prowincjalnego, którą pełnił do 1964 roku. W latach 1964-1967 ponownie został misjonarzem ludowym. Od 15 lutego 1967 był przełożonym (rektorem) domu zakonnego w Górce Klasztornej. W 1970 roku powrócił do pracy misyjnej, a od 15 sierpnia 1976 przewodził wspólnocie Misjonarzy Świętej Rodziny w Gliwicach. Po zakończonej kadencji pozostał w tym mieście pomagając w duszpasterstwie parafialnym. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku wykryto u ks. Hanyska cukrzycę, której odmiana ujemnie wpływała na jego zdrowie. W 1985 roku musiał poddać się dłuższej hospitalizacji. Zmarł 9 stycznia 1986 w Tarnowskich Górach. Został pochowany 11 stycznia 1986 na cmentarzu w rodzinnej parafii w Żyglinie.

Bibliografia

Schematyzm diecezji śląskiej 1927, s. 95; A. Zimny, Ks. Emanuel Hanysek MSF. Wspomnienie pośmiertne. [Materiał udostępniony dzięki uprzejmości ks. Bogdana Mikutra MSF].