Hanke Henryk

Hanke Henryk (1807-1874)

Urodził się w 1 maja 1807 w Popielowie pod Opolem w rodzinie oberżysty. Po ukończeniu gimnazjum opolskiego rozpoczął studia teologiczne we Wrocławiu (1830-1833), a następnie kontynuował je w Pelplinie. Święcenia kapłańskie przyjął 14 marca 1835. Jako kapelan biskupi przeszło rok kierował szkołą dla chłopców założoną przez bpa Sedlaga. Jednak już 15 października 1836 przeszedł do duszpasterstwa jako wikariusz w Chełmnie. W 1838 roku otrzymał probostwo w Przysiersku, gdzie był jeszcze w 1841 roku. Później był lokalnym wikariuszem w Lubiszewie , a od grudnia 1846 roku administratorem w Czersku. W latach 1849-1854 był proboszczem w Dzierzążnie, którego się zrzekł. Następnie był wikariuszem lub administratorem w Łasinie, Unisławiu i Leśnie. Potem wyjechał do Ameryki, gdzie został przyjęty do diecezji St. Paul. Wrócił i pomagał w duszpasterstwie w Lidzbarku i Topólnie. W 1864 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 24 maja 1874 w Świeciu. W 1845 roku opublikował kilka tekstów w jednym z gdańskich tygodników katolickich przeciw poglądom rozpowszechnianym przez Johannesa Rongego. Jest autorem broszurki opublikowanej w Kwidzyniu w 1854 roku w obronie jezuitów.

Bibliografia

A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932; R. Frydrychowicz, Collegium Marianum w Pelplinie (1836-1858), cz. 1, Pelplin 1928, s. 49-50.