Haśnik Piotr

Haśnik Piotr Antoni OFM (1952-2014), imię zakonne Sylwester

Urodził się 12 czerwca 1952 w Katowicach-Ligocie w rodzinie Pawła i Zofii z d. Nowicka. Miał dwie siostry, starszą i młodszą. Mając siedem lat rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej nr 35 im. Józefa Wieczorka w Katowicach-Ligocie, którą ukończył w 1967 roku. Żywo interesował się radiotechniką, dlatego kontynuował naukę w pięcioletnim Technikum Elektronicznym w Katowicach-Piotrowicach.

W maju 1972 roku, po zdaniu matury, zgłosił się do franciszkańskiej Prowincji Wniebowzięcia NMP w charakterze aspiranta do kapłaństwa. Lata 1973-1979 to okres sześcioletnich studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Panewnikach. 12 lutego 1979 w panewnickiej bazylice złożył profesję uroczystą. Święcenia kapłańskie przyjął 11 kwietnia 1979 w bazylice Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP w Panewnikach z rąk biskupa katowickiego Herberta Bednorza.

Pierwszą jego placówką po święceniach był klasztor w Wieluniu (1979-1981). Najpierw przebywał tam w charakterze stacjonariusza, a od lutego 1980 roku jako wikariusz domu oraz prowincjalny moderator duszpasterstwa powołań i referent Liturgicznej Służby Ołtarza. Zachowując oba prowincjalne stanowiska, został ustanowiony 21 sierpnia 1981 wikariuszem parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP w Panewnikach, a w sierpniu 1982 roku przeniósł się do Wschowy, gdzie przebywał 9 lat. W tym czasie był prowincjalnym moderatorem duszpasterstwa powołań (1982-1983), prowincjalnym referentem Liturgicznej Służby Ołtarza (1982-1983), prowincjalnym wiceasystentem Świeckiej Rodziny Franciszkańskiej (1982-1983 i od 1989), wikariuszem domu (1986-1989), spowiednikiem nowicjuszy w Osiecznej (1986-1989) i od 1989 roku ich ojcem duchownym. Na Kapitule Prowincjalnej w 1989 roku został wybrany na trzy lata prowincjalnym definitorem.

Z chwilą utworzenia prowincji św. Franciszka, opuścił w kwietniu 1991 roku klasztor we Wschowie i udał się do Kobylina, a stamtąd w 1996 roku na placówkę do Lublińca i po rocznym tam pobycie, w 1997 roku do klasztoru w Częstochowie, gdzie przebywał do listopada 2000 roku. Następnie po półrocznym pobycie w Panewnikach i paromiesięcznym w Opolu, w kwietniu 2002 roku udał się na placówkę do Lublińca w charakterze wiceasystenta regionu tarnogórsko-lublinieckiego Franciszkańskiego Zakonu Świeckich, a stamtąd, w pierwszej połowie 2004 roku do Panewnik.

W okresie od 1991 roku do roku 2004 był prowincjalnym wiceasystentem Franciszkańskiego Zakonu Świeckich (1991-2001), prowincjalnym koordynatorem sprawiedliwości, pokoju i integralności stworzenia (1991-1995), prowincjalnym asystentem Franciszkańskiego Ruchu Apostolskiego (1992-1995) i wiceasystentem (1995-2001), asystentem krajowym Młodzieży Franciszkańskiej (1994-1998), ojcem duchownym nowicjuszy w Miejskiej Górce (1992-1995).

Ostatnim klasztorem, w którym przebywał była Miejska Górka, dokąd przybył pod koniec sierpnia 2004 roku w charakterze rekolekcjonisty i stacjonariusza. Głosił rekolekcje parafialne, zamknięte dla sióstr zakonnych, a także coroczne, od roku 2010, dla Polonii w Kanadzie oraz w 2013 roku także w Kolumbii i w Ekwadorze. W latach 2004-2007 był dyskretem klasztoru w Miejskiej Górce, a w roku akademickim 2006-2007 prowadził zajęcia z duszpasterstwa Franciszkańskiego Zakonu Świeckich i Młodzieży Franciszkańskiej w WSD Franciszkanów w Panewnikach. Był także inicjatorem zakładania przy parafiach dziecięcych grup Rycerzy Św. Franciszka (od 1999 roku) i od 2005 roku, na wniosek Rady Narodowej FZŚ, został ustanowiony asystentem narodowym Drużyn Rycerzy Św. Franciszka.

W 2014 roku, na krótko przed planowanym wyjazdem rekolekcyjnym do Kanady, 10 września, był operowany w szpitalu w Białymstoku. Po operacji - nie odzyskawszy przytomności - został przewieziony do Szpitala Kolejowego w Ligocie, a następnie do infirmerii w klasztorze panewnickim. Tam zmarł 5 grudnia 2014. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 3.08.2016).