Dziurok Krystian

Z e-ncyklopedia

Dziurok Krystian (1971-2012)

Dziurok krystian.jpg

Urodził się 31 stycznia 1971 w Rybniku, w latach 1978-1986 uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 16 w Rybniku-Boguszowicach, a w latach 1986-1990 do II LO im. Hanki Sawickiej w Rybniku. Jako uczeń szkoły średniej był 3-krotnym finalistą Ogólnopolskiej Olimpiady Geograficznej, dwukrotnie zajmując II miejsce na poziomie krajowym. W 1990 roku zdał z wyróżnieniem maturę oraz otrzymał specjalne wyróżnienie szkoły „Primus inter pares”. W latach 1990-1995 studiował geografię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, uzyskując tytuł magistra geografii. W trakcie ich trwania ukończył także samorządowe studia otwarte w zakresie samorządu terytorialnego w Studium Samorządności Społecznej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował także zaocznie prawo (zaliczył 7 semestrów) na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz ukończył Podyplomowe Studia Komunikacji Społecznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego.

W 1995 roku rozpoczął pracę w Urzędzie Miasta Rybnika – początkowo w Wydziale Finansowym, a następnie w Wydziale Podatków, gdzie od 2000 roku zajmował stanowisko naczelnika.

Od 1994 roku był nieprzerwanie członkiem Rady Dzielnicy Boguszowice-Stare (był w tym czasie wiceprzewodniczącym Rady Dzielnicy i zastępcą przewodniczącego Zarządu), a od 1999 roku członkiem Rady Parafialnej w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach. W latach 1993-2007 był redaktorem naczelnym parafialnej gazetki „Serce Ewangelii” - miesięcznika wydawanego przez parafię pw. NSPJ w Rybniku-Boguszowicach. Pisał m.in. sprawozdania z różnych imprez organizowanych w parafii czy posiedzeń rady parafialnej, a sam włączał się m.in. w organizację Farskich Festynów.

W latach 1997-1999 wyjeżdżał jako wolontariusz na turnusy rehabilitacyjne z osobami niepełnosprawnymi, od 2000 r. organizowanych przez Stowarzyszenie na Rzecz Osób Niepełnosprawnych „RAZEM” w Chybiu. Przez kilkanaście lat podczas kilkunastodniowych letnich wyjazdów sprawował opiekę nad niepełnosprawnymi.

Uprawiał amatorsko wspinaczkę wysokogórską (wspiął się na 16 czterotysięczników w Alpach, poza tym m.in. na Piz Lenina). Zaginął prawdopodobnie 27 października 2012, w niewyjaśnionych dotąd okolicznościach, kiedy to podczas zejścia z Piz Bernina (4049 m n.p.m.) w Alpach Szwajcarskich, spadł w przepaść. Ciała do tej pory nie odnaleziono.