Denderski Ludwik

Denderski Ludwik (1812-1882)

Urodził się w 1812 roku w Tarnowskich Górach (inne źródło podaje 1811 rok). Początkowo uczył się w rodzinnej miejscowości, a następnie w Gliwicach. W 1834 roku wstąpił do seminarium duchownego w Krakowie, by w 1837 przyjąć święcenia kapłańskie. Przez całe życie pracował jako kapłan tzw. diecezji kielecko – krakowskiej powstałej w 1818 roku. Był to obszar znajdujący się na ziemiach Królestwa Polskiego, ale zarządzany przez biskupów krakowskich. Po święceniach został wikarym w Książnicach Wielkich, a 1 sierpnia 1838 w Czeladzi. Tam, przez osiem lat, zastępował ówczesnego proboszcza, który był sparaliżowany. Następnie, ok. 1846 roku, został skierowany jako wikary do parafii w Koziegłowach. W 1848 roku został ustanowiony administratorem parafii w Działoszycach, a 19 grudnia 1850 otrzymał inwestyturę proboszczowską. Kolejną placówką parafialną zarządzaną przez ks. Denderskiego był Wrocieryż, gdzie został administratorem 23 stycznia 1871. Prawdopodobnie w tym czasie miał kłopoty zdrowotne, które nie pozwalały mu na właściwe zarządzanie parafią. W jednym z opracowań parafii wrocieryskiej czytamy: [...] Nie mając sił do prowadzenia restauracji kościoła, przeniósł się na prob. Obiechów [...]. Jego przeniesienie nastąpiło 4 stycznia 1878 i było zamianą beneficjów z ks. Franciszkiem Kozerskim, człowiekiem młodym i energicznym. W Obiechowie ks. Denderski był administratorem do swojej śmierci 10 sierpnia 1882.

Bibliografia

AD Kielce, Akta personalne ks. Ludwika Denderskiego; J. Wiśniewski, Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w Jędrzejowskiem, Marjówka 1930, s. 400; Tenże, Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w powiecie włoszczowskim, Marjówka Opoczyńska 1932, s. 190; F. Navarra, Historia kościołów michałowskiego i obiechowskiego, Kraków 1909, s. 118.