Cichos Teodor

Z e-ncyklopedia

Cichos Teodor SDB (1886-1961), duszpasterz polonijny

Urodził się 26 października 1886 w Chorzowie. Po ukończeniu gimnazjum w Oświęcimiu wstąpił do towarzystwa salezjańskiego i odbył nowicjat w Ivrei. Tam złożył śluby zakonne 24 listopada 1910. Święcenia kapłańskie przyjął w Krakowie 11 listopada 1917, po czym pracował przez dziesięć lat w różnych domach salezjańskich w Polsce. W 1926 roku wyjechał do Anglii i objął placówkę salezjańską, opiekującą się rodakami mieszkającymi w Londynie i okolicy. Jako rektor misji i duszpasterz londyńskiej Polonii rozwinął szeroką działalność wśród rodaków, jednocząc ich wokół polskiego kościoła. Przez wiele lat zabiegał o nowy kościół , gdy remont dotychczasowego okazał się zbyt kosztowny. Za zgodą kard. F. Bourne'a, arcybiskupa Westminsteru, udało mu się zakupić kościół wystawiony na licytację przez Swedenborgianów. Jego poświęcenia dokonał 12 października 1930 kard. A. Hlond, który specjalnie przybył na tę uroczystość do Londynu.

O. Cichos wiele uwagi poświęcał sprawom kulturalno-społecznym tamtejszej Polonii. Rozwijał działalność Towarzystwa Polsko-Katolickiego i Koła Studentów Polaków w Wielkiej Brytanii oraz „Anglo-Polish Club" dla młodzieży, istniejący do II wojny światowej. Po 12 latach pracy w Anglii powrócił do Polski w 1938 roku. Rząd polski odznaczył go 19 lipca 1938 srebrnym Krzyżem Zasługi, który mu wręczył polski ambasador w Londynie E. Raczyński. W kraju pełnił różne funkcje, zazwyczaj dyrektora domu lub rektora kościoła. Zmarł w szpitalu w Gdańsku 17 października 1961 i został pochowany na parafialnym cmentarzu w Rumi.

Bibliografia

S. Kosiński, Cichos Teodor (hasło), [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 69-70; S. Kosiński, Polscy salezjanie w służbie emigracji, [w:] Działalność męskich zgromadzeń zakonnych wśród Polonii, Lublin 1982, s. 330-333; Judycki, Polscy duchowni w świecie, s. 58.