Buchta Jan (1906-1972)

Z e-ncyklopedia

Buchta Jan SDB (1906-1972), misjonarz

Urodził się 15 czerwca 1906 w Ostrorogu k. Raciborza w rodzinie Teodora i Katarzyny z d. Sklanny. 4 sierpnia 1924 wstąpił do nowicjatu w Kleczy Dolnej, a w następnym roku, 5 sierpnia, złożył w Czerwińsku pierwsze śluby zakonne. W l. 1925-1927 studiował filozofię w Krakowie, po czym przez dwa lata odbywał praktykę pedagogiczną w domu dziecka i szkole. Pod wpływem ks. Teodora Wieczorka, wraz z dwoma współbraćmi, wyjechał w 1929 roku do Chin. Przybywszy tam pracował w szkole św. Alojzego w Hohgkongu, a następnie w sierocińcu w Makau podejmując różne zadania, nawet dyrygenta szkolnej orkiestry. Następnie powrócił na studia teologiczne kontynuując je w Hongkongu, gdzie również przyjął święcenia kapłańskie 15 czerwca 1935. Niemal od razu został ustanowiony dyrektorem szkoły w St. Louis West Point w Hongkongu. Okres ten pokazał jego wielkie zdolności organizacyjne. Dbał o wysoki poziom nauczania i dyscyplinę, co nie było łatwe, gdyż wielu wychowanków było tzw. "dziećmi ulicy". Znając kilka języków (dialekt kantoński, angielski, włoski i niemiecki) potrafił wiele spraw przeprowadzić pomyślnie na poziomie urzędniczym zarówno dla szkoły jak i dla Zgromadzenia. Osiągnięcia ks. Buchty były cenione przez przełożonych, którzy ustanowili go dyrektorem biura Yuet Wah College w Makau. Funkcje te pełnił przez dwie kadencje (1948-1951, 1951-1954). Po ostatecznym zwycięstwie komunistów w Chinach został wygnany wraz z innymi misjonarzami i udał się w 1954 roku na Filipiny. Pracował w tamtejszych zakładach salezjańskich w Tarlac, Victorias i Makat, a w 1960 został dyrektorem Canlubang Agricultural College. Pracując na Filipinach został potrącony przez samochód, czego wynikiem była postępująca utrata pamięci. Mimo leczenia w Niemczech choroba postępowała. W 1969 roku został przeniesiony do Piocasso we Włoszech do domu chorych księży i braci salezjańskich. Ks. Buchta był cenionym misjonarzem, którego raporty i korespondencja dla różnych pism na temat misji była wysoko oceniana. Zmarł, straciwszy zupełnie pamięć, 5 lipca 1972 w Bagnolo Piemontese we Włoszech.

Bibliografia

"Młodzież Misyjna" 1934, nr 8; „Pokłosie Salezjańskie” 1930, nr 9; „Pokłosie Salezjańskie” 1932, nr 1; „Pokłosie Salezjańskie” 1932, nr 11; S. Kosiński, Działalność misyjna salezjanów polskich [w:] 75 lat działalności Salezjanów w Polsce. Księga Pamiątkowa, Łódź-Kraków 1974, s. 156-192; S. Szmidt, Misje salezjańskie w Azji [w;] Sympozjum na temat 120 lat misji salezjańskich, Warszawa 1995, s. 27-80; Tenże, Polscy salezjanie w Chinach, [w:] Kościół Katolicki w Chinach. Przeszłość-teraźniejszość-przyszłość’, pod red. E. Śliwka, Pieniężno 1988, s. 56-58; [1]