Boromeuszki - Chorzów II: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(dr)
Linia 7: Linia 7:
*Zakład bł. Bronisławy (dom starców i sierociniec, przed 1922 rokiem Kaiserin Augusta Viktoria-Stift, po 1945 roku Dom Małych Dzieci  oraz Dom Opieki/Dom Rencistów – ul. Wandy 66 i 64). Po utworzeniu [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana]], placówka ta znalazła się na jej terenie.  
*Zakład bł. Bronisławy (dom starców i sierociniec, przed 1922 rokiem Kaiserin Augusta Viktoria-Stift, po 1945 roku Dom Małych Dzieci  oraz Dom Opieki/Dom Rencistów – ul. Wandy 66 i 64). Po utworzeniu [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana]], placówka ta znalazła się na jej terenie.  


*'''Patrz''': [[Boromeuszki - Chorzów parafia św. Barbary]]
*[[Boromeuszki - Chorzów parafia św. Barbary]]
*'''Patrz''': [[Sierociniec - Chorzów parafia św. Barbary]]
*[[Sierociniec - Chorzów parafia św. Barbary]]


Ponadto w 1954 roku powstała placówka boromeuszek w Zakładzie Specjalnym dla Psychicznie Chorych Chroników (ówczesna ul. Dzierżyńskiego 50). Przynależała do [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Chorzowie|parafii św. Antoniego]]. Placówka powstała na kanwie polityki komunistycznych władz państwowych dążących do eliminowania wpływu zakonów z życia publicznego. Siostry dotychczas pracujące w Państwowych Domach Rencistów w Rudzie Śląskiej (ul. Achtelika 1) oraz w Chorzowie (ul. Wandy 64) zostały odgórnie przeniesione w nowe miejsce pracy. W 1959 roku nastąpiła kolejna reorganizacja domu i przystosowano go do przyjęcia dzieci z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną. Siostry pracujące w tym domu, razem z jego mieszkańcami, czynnie zaangażowały się w przygotowanie pierwszego w Polsce sympozjum dotyczącego duszpasterstwa i katechizacji osób z niepełnosprawnością umysłową. Sympozjum zostało zorganizowane przez [[Lubos Konrad|ks. Konrada Lubosa]], dyrektora powstałej w 1969 roku Krajowej Centrali Duszpasterstwa Umysłowo Upośledzonych. Odbyło się 7 listopada 1969 w [[Prowincja Śląska Sióstr Służebniczek - Panewniki|Domu Prowincjalnym Sióstr Służebniczek w Panewnikach]]. Na początku lat 80. XX wieku dom liczył 110 wychowanków. Siostry boromeuszki prowadziły działalność w tej placówce do 1989 roku (wówczas Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci).  
Ponadto w 1954 roku powstała placówka boromeuszek w Zakładzie Specjalnym dla Psychicznie Chorych Chroników (ówczesna ul. Dzierżyńskiego 50). Przynależała do [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Chorzowie|parafii św. Antoniego]]. Placówka powstała na kanwie polityki komunistycznych władz państwowych dążących do eliminowania wpływu zakonów z życia publicznego. Siostry dotychczas pracujące w Państwowych Domach Rencistów w Rudzie Śląskiej (ul. Achtelika 1) oraz w Chorzowie (ul. Wandy 64) zostały odgórnie przeniesione w nowe miejsce pracy. W 1959 roku nastąpiła kolejna reorganizacja domu i przystosowano go do przyjęcia dzieci z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną. Siostry pracujące w tym domu, razem z jego mieszkańcami, czynnie zaangażowały się w przygotowanie pierwszego w Polsce sympozjum dotyczącego duszpasterstwa i katechizacji osób z niepełnosprawnością umysłową. Sympozjum zostało zorganizowane przez [[Lubos Konrad|ks. Konrada Lubosa]], dyrektora powstałej w 1969 roku Krajowej Centrali Duszpasterstwa Umysłowo Upośledzonych. Odbyło się 7 listopada 1969 w [[Prowincja Śląska Sióstr Służebniczek - Panewniki|Domu Prowincjalnym Sióstr Służebniczek w Panewnikach]]. Na początku lat 80. XX wieku dom liczył 110 wychowanków. Siostry boromeuszki prowadziły działalność w tej placówce do 1989 roku (wówczas Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci).  

Wersja z 10:13, 27 lut 2023

Placówki boromeuszek w dawnej Królewskiej Hucie (od 1934 roku Chorzowie) zasadniczo związane były z parafią św. Barbary. Biorąc pod uwagę sieć parafialną z dwudziestolecia międzywojennego, w parafii św. Barbary boromeuszki prowadziły działalność w trzech placówkach. Były to:

  • Zakład św. Jadwigi (Szpital św. Jadwigi, późniejszy Szpital Miejski im. dra Rostka),
  • Zakład św. Józefa (sierociniec),
  • Zakład bł. Bronisławy (dom starców i sierociniec, przed 1922 rokiem Kaiserin Augusta Viktoria-Stift, po 1945 roku Dom Małych Dzieci oraz Dom Opieki/Dom Rencistów – ul. Wandy 66 i 64). Po utworzeniu parafii św. Floriana, placówka ta znalazła się na jej terenie.

Ponadto w 1954 roku powstała placówka boromeuszek w Zakładzie Specjalnym dla Psychicznie Chorych Chroników (ówczesna ul. Dzierżyńskiego 50). Przynależała do parafii św. Antoniego. Placówka powstała na kanwie polityki komunistycznych władz państwowych dążących do eliminowania wpływu zakonów z życia publicznego. Siostry dotychczas pracujące w Państwowych Domach Rencistów w Rudzie Śląskiej (ul. Achtelika 1) oraz w Chorzowie (ul. Wandy 64) zostały odgórnie przeniesione w nowe miejsce pracy. W 1959 roku nastąpiła kolejna reorganizacja domu i przystosowano go do przyjęcia dzieci z niepełnosprawnością intelektualną i fizyczną. Siostry pracujące w tym domu, razem z jego mieszkańcami, czynnie zaangażowały się w przygotowanie pierwszego w Polsce sympozjum dotyczącego duszpasterstwa i katechizacji osób z niepełnosprawnością umysłową. Sympozjum zostało zorganizowane przez ks. Konrada Lubosa, dyrektora powstałej w 1969 roku Krajowej Centrali Duszpasterstwa Umysłowo Upośledzonych. Odbyło się 7 listopada 1969 w Domu Prowincjalnym Sióstr Służebniczek w Panewnikach. Na początku lat 80. XX wieku dom liczył 110 wychowanków. Siostry boromeuszki prowadziły działalność w tej placówce do 1989 roku (wówczas Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci).

Bibliografia

Archiwum Sióstr Boromeuszek w Mikołowie; Rocznik Diecezji Śląskiej (Katowickiej) 1930, s. 64-65; Rocznik Diecezji Śląskiej (Katowickiej) 1936, s. 119; Rocznik Diecezji Katowickiej 1970, s. 58-61.