Bagiński Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Bagiński Jan (1932-2019), biskup pomocniczy opolski ==
==Bagiński Jan (1932-2019), biskup pomocniczy opolski ==


Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce (pow. Kostopol) na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium.   Święcenia kapłańskie otrzymał  17 czerwca 1956 w Opolu z  rąk [[Goliński Zdzisław|bpa Zdzisława Golińskiego]]. Jego pierwszą   placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u  [[Grzondziel Henryk|bpa Henryka Grzondziela]] w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał  nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego ( 1981-1985).
Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce (pow. Kostopol) na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1956 w Opolu z  rąk [[Goliński Zdzisław|bpa Zdzisława Golińskiego]]. Jego pierwszą placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u  [[Grzondziel Henryk|bpa Henryka Grzondziela]] w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał  nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego (1981-1985).


27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]] i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk [[Glemp Józef|kard. Józefa Glempa]]. W 1990 roku obronił pracę doktorską na KUL-u  z zakresu teologii dogmatycznej pt. ''Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa'' napisaną pod kierunkiem [[Nossol Alfons|abpa Alfonsa Nossola]]. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież [[Benedykt XVI ]] przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego. Zmarł 19 maja 2019. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 27 maja w kościele pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Opolu.
27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]] i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk [[Glemp Józef|kard. Józefa Glempa]]. W 1990 roku obronił pracę doktorską na KUL-u  z zakresu teologii dogmatycznej pt. '' Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa '' napisaną pod kierunkiem [[Nossol Alfons|abpa Alfonsa Nossola]]. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu|katedrze opolskiej]]. 14 sierpnia 2009 papież [[Benedykt XVI]] przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego. Zmarł 19 maja 2019. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 27 maja w kościele pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Opolu.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 19:00, 19 sie 2019

Bagiński Jan (1932-2019), biskup pomocniczy opolski

Urodził się 31 maja 1932 w Kamionce (pow. Kostopol) na Wołyniu. W latach II wojny światowej był świadkiem dramatycznych wydarzeń rzezi Polaków na Wołyniu. Po zdanym egzaminie dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Studia filozoficzno-teologiczne w WSD uwieńczył magisterium. Święcenia kapłańskie przyjął 17 czerwca 1956 w Opolu z rąk bpa Zdzisława Golińskiego. Jego pierwszą placówką wikariuszowską były Pyskowice k. Gliwic gdzie spędził dwa lata. Następnie pracował jako wikariusz u bpa Henryka Grzondziela w Opolu-Nowej Wsi Królewskiej. W latach 1959-1976 był prefektem, a później wicerektorem Seminarium Duchownego w Nysie. W latach 1976-1985 otrzymał nominację na proboszcza parafii w Kluczborku, gdzie jednocześnie zajął się budową nowego kościoła. Pełnił również funkcję dziekana dekanatu kluczborskiego (1981-1985).

27 czerwca 1985 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji opolskiej i biskupem tytularnym Tagaraty. Sakrę biskupią otrzymał 15 sierpnia 1985 w Opolu z rąk kard. Józefa Glempa. W 1990 roku obronił pracę doktorską na KUL-u z zakresu teologii dogmatycznej pt. Teologiczne i psychologiczne kryteria zdatności do kapłaństwa napisaną pod kierunkiem abpa Alfonsa Nossola. Swój jubileusz 25-lecia święceń biskupich świętował 15 sierpnia 2010 w katedrze opolskiej. 14 sierpnia 2009 papież Benedykt XVI przyjął jego rezygnację z posługi biskupa pomocniczego opolskiego. Zmarł 19 maja 2019. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 27 maja w kościele pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Opolu.

Bibliografia

Rocznik Kościelny Śląska Opolskiego rok 1968 , Opole 1968, s. 23, 164, 312; Rocznik diecezji opolskiej rok 1974, 1981, 1986,1988,1993-1994; Leksykon Kościoła katolickiego w Polsce , Warszawa 2003, s. 79; G. Polak, Kto jest kim w Kościele katolickim, s. 13; P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. 2, Warszawa 2000, s. 15.