Tekst źródłowy strony Bł. Anna Katarzyna Emmerich

==Bł. Anna Katarzyna Emmerich (1774-1824)==
[[Plik:Emmerich.jpg|right|thumb]]
Urodziła się w 1774 roku w niewielkiej wiosce Flamschen k. Coesfeld w Westfalii, w biednej rodzinie rolników Bernarda i Anny.  Anna Katarzyna od dzieciństwa była cicha i zamknięta w sobie, cechowała się ponadto wesołym usposobieniem i nadzwyczajną inteligencją, a do spraw wiary podchodziła z ogromną powagą. Mając siedem lat przygotowywała się do pierwszej Komunii świętej. W  drodze do kościoła, wzbudziła w sobie tak wielki żal za grzechy, że zemdlała. Towarzyszące jej dzieci zaniosły ją na rękach do kościoła. Jako nastolatka podjęła decyzję o wstąpieniu do klasztoru. Osoby wstępujące do zakonu zobowiązane były wnieść posag. Aby uzbierać stosowną sumę, dziewczynka poszła na służbę do spokrewnionego z nią, mieszkającego w tej samej wsi gospodarza. Najmowała się do pracy w wielu miejscach, aby zarobić na tzw. wyprawę do Zgromadzenia. W 24 roku życia, podczas jednej z doświadczanych przez siebie wizji, została naznaczona pierwszymi stygmatami. Augustianki z klasztoru Agnetenberg w Dülmen zdecydowały, że przyjmą ją bez posagu wraz z córką organisty Klarą Soentgen. W wieku 28 lat Anna Katarzyna rozpoczęła nowicjat, a rok później - po wielu próbach i cierpieniach - złożyła śluby zakonne. Młodą zakonnicę pod duchową opiekę wziął spowiednik augustianek o. Lambert, emigrant z ogarniętej rewolucją Francji. W 1811 roku klasztor augustianek został zamknięty przez władze w ramach przymusowej sekularyzacji. Wraz z ks. Lambertem wprowadziła się do domu wdowy Roters w  Dülmen. Tuż po przeprowadzce znowu  ciężko zachorowała. Wezwano do niej dominikanina o. Limberga, by udzielił jej sakramentu chorych. Zakonnik ten stał się odtąd jej stałym spowiednikiem. W październiku 1813 roku Anna Katarzyna przeniosła się wraz z ks. Lambertem do domu piekarza i piwowara Limberga, brata jej spowiednika. Ciężko chora i cierpiąca, wkrótce nie była w stanie wstawać z łóżka. Sprowadziła do siebie młodszą siostrę Gertrudę, która niestety jej nie pomogła, a wręcz przysporzyła cierpień. Anna Katarzyna stała się wówczas powszechnie znana jako stygmatyczka i wizjonerka. Przez jej pokój przewinęło się wielu ludzi. Jedni z ciekawości, inni z urzędu, jeszcze inni prosząc o duchowe wsparcie, modlitwę i ofiarowanie cierpień w ich intencji. Podejrzewając oszustwo, jej stygmaty poddawano wielokrotnie badaniom. W 1824 roku dolegliwości Anny Katarzyny znacznie się nasiliły. 9 lutego po raz ostatni przyjęła Komunię św. O godzinie ósmej wieczorem po raz ostatni się wyspowiadała. Doczesne szczątki bł. Anny Katarzyny znajdują się dziś w krypcie kościoła pw. Świętego Krzyża w  Dülmen.

Od 1819 roku aż do śmierci Anny Katarzyny Emmerich w 1824 roku pisarz Clemens Brentano rejestrował jej wizje, wypełniając kilkadziesiąt tomów notatek. Na podstawie tych notatek powstała książka pt.: '' Żywot i Bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa''. W oparciu o to dzieło Mel Gibson nakręcił film pt. '' Pasja''. 

*Wspomnienie liturgiczne przypada 9 lutego.
==Bibliografia==
H. Misztal, Doskonali w miłości. Świeccy święci i błogosławieni, Lublin 1992; K. Bukowski, Słownik polskich świętych. Ilustrowany, podręczny, popularno-naukowy. Święci, błogosławieni, 90 kandydatów na ołtarze, Kraków 1995; K.M. Radoński, Święci i błogosławieni Kościoła katolickiego. Encyklopedia hagiograficzna, Warszawa 1947.

{{Święty}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Sanctus - E]]
[[Kategoria:Biografie - E]]