Żnińska Joanna: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Żnińska Joanna (1871-1949)==
==Żnińska Joanna (1871-1949)==
Urodziła się 5 lutego 1871 w Wąbrzeźnie na Pomorzu. W 1896 roku pracowała jako księgowa w Banku Ludowym w Bytomiu. Należała  do TŚ  „Jedność”, a w zarządzie chóru pełniła funkcję skarbniczki. Dnia  3 kwietnia 1913 wybrana została na sekretarza Związku Śląskich Kół Śpiewaczych. Była pierwszym redaktorem [[Śpiewak Śląski|„Śpiewaka Śląskiego”]], organu ZŚKŚ. W latach 1920-1921 zredagowała i przygotowała do druku 20 numerów. Z ramienia ZŚKŚ  i redakcji „Śpiewaka Śląskiego” zainicjowała współpracę z Wielkopolskim Związkiem Śpiewaczym. W okresie [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytu]] na Górnym Śląsku współdziałała z Polskim Komisariatem Plebiscytowym w Bytomiu. Była również członkiem Towarzystwa Oświatowego „Iskra” w Bytomiu. W okresie I wojny światowej organizowała akcje dobroczynne pod szyldem Komitetu Niesienia Pomocy Królestwu Polskiemu. Działała również w Towarzystwie Czytelni Ludowych na miasto i powiat bytomski. Wkrótce, w wyniku narastających represji wobec działaczy polskich, przerwała pracę i  przeniosła  się  do Katowic. Zmarła 14 lutego 1949. Była pierwszym honorowym członkiem ZŚKŚ. Odznaczona została Medalem Niepodległości.
Urodziła się 5 lutego 1871 w Wąbrzeźnie na Pomorzu. W 1896 roku pracowała jako księgowa w Banku Ludowym w Bytomiu. Należała  do TŚ  „Jedność”, a w zarządzie chóru pełniła funkcję skarbniczki. 3 kwietnia 1913 została wybrana na sekretarza Związku Śląskich Kół Śpiewaczych. Była pierwszym redaktorem [[Śpiewak Śląski|„Śpiewaka Śląskiego”]], organu ZŚKŚ. W latach 1920-1921 zredagowała i przygotowała do druku 20 numerów. Z ramienia ZŚKŚ  i redakcji „Śpiewaka Śląskiego” zainicjowała współpracę z Wielkopolskim Związkiem Śpiewaczym. W okresie [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytu]] na Górnym Śląsku współdziałała z Polskim Komisariatem Plebiscytowym w Bytomiu. Była również członkiem Towarzystwa Oświatowego „Iskra” w Bytomiu. W okresie I wojny światowej organizowała akcje dobroczynne pod szyldem Komitetu Niesienia Pomocy Królestwu Polskiemu. Działała również w Towarzystwie Czytelni Ludowych na miasto i powiat bytomski. Wkrótce, w wyniku narastających represji wobec działaczy polskich, przerwała pracę i  przeniosła  się  do Katowic. Zmarła 14 lutego 1949. Była pierwszym honorowym członkiem ZŚKŚ. Odznaczona została Medalem Niepodległości.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
R. Hanke, Śląsk śpiewa, Katowice 1991, s. 240-241; Tenże, Słownik polskiego śpiewactwa Górnego Śląska. Od wiosny ludów do przełomu tysiącleci, Katowice 2002, s. 330.
R. Hanke, Śląsk śpiewa, Katowice 1991, s. 240-241; Tenże, Słownik polskiego śpiewactwa Górnego Śląska. Od wiosny ludów do przełomu tysiącleci, Katowice 2002, s. 330.


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - Ż|Żnińska]]
[[Kategoria:Muzyka]]
[[Kategoria:Muzyka]]
[[Kategoria:Biografie - Ż]]

Aktualna wersja na dzień 19:57, 30 paź 2020

Żnińska Joanna (1871-1949)

Urodziła się 5 lutego 1871 w Wąbrzeźnie na Pomorzu. W 1896 roku pracowała jako księgowa w Banku Ludowym w Bytomiu. Należała do TŚ „Jedność”, a w zarządzie chóru pełniła funkcję skarbniczki. 3 kwietnia 1913 została wybrana na sekretarza Związku Śląskich Kół Śpiewaczych. Była pierwszym redaktorem „Śpiewaka Śląskiego”, organu ZŚKŚ. W latach 1920-1921 zredagowała i przygotowała do druku 20 numerów. Z ramienia ZŚKŚ i redakcji „Śpiewaka Śląskiego” zainicjowała współpracę z Wielkopolskim Związkiem Śpiewaczym. W okresie plebiscytu na Górnym Śląsku współdziałała z Polskim Komisariatem Plebiscytowym w Bytomiu. Była również członkiem Towarzystwa Oświatowego „Iskra” w Bytomiu. W okresie I wojny światowej organizowała akcje dobroczynne pod szyldem Komitetu Niesienia Pomocy Królestwu Polskiemu. Działała również w Towarzystwie Czytelni Ludowych na miasto i powiat bytomski. Wkrótce, w wyniku narastających represji wobec działaczy polskich, przerwała pracę i przeniosła się do Katowic. Zmarła 14 lutego 1949. Była pierwszym honorowym członkiem ZŚKŚ. Odznaczona została Medalem Niepodległości.

Bibliografia

R. Hanke, Śląsk śpiewa, Katowice 1991, s. 240-241; Tenże, Słownik polskiego śpiewactwa Górnego Śląska. Od wiosny ludów do przełomu tysiącleci, Katowice 2002, s. 330.