Żmij Karol

Żmij Karol (1907-1940)

Urodził się w Łące 31 lipca 1907 w rodzinie rolnika Józefa i Katarzyny z d. Bartecka. W wieku 12 lat wstąpił do małego seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie. Opuścił je jednak już po dwóch latach i w 1922 roku zgłosił się do drugiej klasy nowo założonego polskiego gimnazjum w Pszczynie. Tutaj zdał 7 maja 1929 egzamin dojrzałości. Po studiach na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego 24 czerwca 1934 otrzymał święcenia kapłańskie. W następnych miesiącach pomagał w duszpasterstwie przy kościele parafialnym w Chropaczowie, a od 10 listopada 1935 był wikarym w Katowicach-Dębie. W kwietniu 1936 roku uczestniczył w pielgrzymce do Ziemi Świętej. Po trzech latach sumiennej pracy kapłańskiej przeniesiono go l września 1938 do Lipin. W pierwszym miesiącu najazdu hitlerowskiego zastępował swego proboszcza, aż do jego powrotu z tułaczki wojennej. 3 maja 1940 został aresztowany, a po dwóch dniach odstawiony do obozu w Dachau. Stamtąd 26 czerwca przekazany do Mauthasuen - Gusen, gdzie 4 października 1940 został zamęczony i spalony w krematorium.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Karola Żmija; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 1-4-s. 58-59; Represje wobec duchowieństwa, s. 18; Weiler, s. 741; W. Musialik, Żmij Karol (hasło), Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 335; Martyrologium, s. 214.