Św. Robert Opat

Z e-ncyklopedia

Św. Robert (ok. 1024-1111), opat

Urodził się ok. 1024 roku w Compagne we Francji. Był synem Teodoryka i Ermenengardy, ze znakomitego rodu z Tonnere. Jako piętnastoletni młodzieniec wstąpił do klasztoru benedyktynów w Mortier la Cella. Odznaczał się niezwykłą pobożnością i surowością w przestrzeganiu reguły zakonnej. Był przełożonym kilku opactw: Mortier la Cella, Tonnere, Aigult, Calon, Molesmes i Citeaux.

W dzień św. Benedykta, 21 marca 1098, św. Robert wraz z dwudziestoma zwolennikami reformy założył w Citeaux nowy klasztor, który stał się zalążkiem zakonu cystersów. Cystersi różnili się od pozostałych opactw benedyktyńskich całkowitym ubóstwem, pracą fizyczną, zachowywaniem milczenia, a zarazem otwartością dla braci konwersów, będących fachowcami w różnych dziedzinach: pracy na roli, pasterstwie, sadownictwie, rzemiośle czy przemyśle. Dzięki temu zakon cystersów położył wielkie zasługi dla cywilizacji i kultury krajów europejskich. Cystersi zakładali kopalnie i huty, kuźnie i młyny, budowali drogi i mosty, przeprowadzali meliorację pól, karczowali lasy, zakładali wsie, budowali klasztory i kościoły. W Citeaux książę burgundzki Eudes (Odo) nadał klasztorowi okoliczne tereny na własność, a biskup Chalon podniósł klasztor do godności opactwa. Pierwszym opatem został św. Robert. Wkrótce mnisi benedyktyńscy w Molesmes ponownie zaprosili świętego do siebie. Św. Robert wyznaczył na swego następcę św. Alberyka, a sam został ponownie opatem w Molesmes.

Św. Robert zmarł 17 kwietnia 1111 w Molesmes, otoczony czcią mnichów i wiernych. W 1221 roku, na prośbę kapituły generalnej zakonu cystersów, papież Honoriusz III zatwierdził kult św. Roberta.

  • Atrybutem ikonograficznym jest pierścień - znak ścisłej więzi z Bogiem.
  • Wspomnienie liturgiczne przypada 17 kwietnia.

Bibliografia

W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998, s. 188-189.