Waldera Romuald

Waldera Romuald (1936-1991)

Urodził się 22 maja 1936 w Rudzie Śląskiej w rodzinie Jana i Agnieszki z d. Vorreiter. Był najstarszym z siedmiorga rodzeństwa. Ochrzczony został 1 czerwca 1936 w kościele pw. św. Józefa w Rudzie Śląskiej. Sakrament bierzmowania przyjął 7 listopada 1948. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął w 1950 roku naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Rudzie Śląskiej. Egzamin dojrzałości zdał w 1954 roku. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W opinii przed święceniami kapłańskimi rektor Seminarium napisał o diakonie Romualdzie, że jest inteligentny, posiada talent i umiejętności aktorskie i muzyczne. Święceń kapłańskich udzielił mu 21 czerwca 1959 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla bp koadiutor Herbert Bednorz.

W lipcu 1959 roku pełnił zastępstwo w charakterze wikariusza w parafii św. Józefa w Rudzie Śląskiej, w sierpniu był substytutem w Jastrzębiu Górnym, a od 28 sierpnia wikariuszem w Leszczynach. Kolejnymi jego placówkami wikariuszowskimi były: Godula (od 1 września 1961), Załęże (od 6 września 1963), Janów (od 30 sierpnia 1966), parafia Chrystusa Króla w Katowicach (od 22 września 1967), Pszów (od 30 sierpnia 1968). W sierpniu 1971 roku był wikariuszem w Kaczycach (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), a od 30 sierpnia 1971 - wikariuszem w Koniakowie (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Od 1 czerwca 1974 pełnił zastępstwo w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach, a w sierpniu tegoż roku w Lipinach Śląskich. Potem, od 3 września 1974 był wikariuszem w Bełku, a następnie w Jastrzębiu Zdroju w parafii NSPJ (od 19 sierpnia 1975), w Mszanie (od 16 listopada 1976), Koszęcinie w parafii NSPJ (od 20 sierpnia 1977), Brzęczkowicach, Katowicach-Ochojcu (od 20 sierpnia 1980) i w Zgodzie (od 31 sierpnia 1983). W sierpniu 1987 roku był na zastępstwie, jako wikariusz w parafii św. Barbary w Chorzowie.

W relacjach o pracy duszpasterskiej ks. Waldery podkreślane są jego zdolności muzyczne oraz łatwość nawiązywania kontaktu z ludźmi. W 1978 roku na ATK w Warszawie uzyskał tytuł magistra teologii z zakresu teologii praktycznej ze specjalizacją homiletyczną. Pracę magisterską napisał na temat: Zagadnienia języka i stylu w teorii kaznodziejskiej ks. Zygmunta Pilcha. Od 31 sierpnia 1987, z powodu poważnego schorzenia wątroby, zamieszkał, jako rezydent, na probostwie parafii św. Jadwigi w Szopienicach, z poleceniem częściowego angażowania się w duszpasterstwo.

23 czerwca 1990 wyjechał na zastępstwo wakacyjne do parafii św. Michała w Düsseldorf-Lierenfeld. Tam jednak wkrótce poważnie zachorował i po leczeniu w szpitalu w Düsseldorf-Gerresheim powrócił 25 lipca do Polski. We wrześniu 1990 roku ponownie znalazł się w szpitalu, tym razem w szpitalu zakaźnym w Chorzowie. Wkrótce po opuszczeniu tego szpitala znów musiał poddać się hospitalizacji, tym razem w szpitalu w Goduli. Tam zmarł 22 marca 1991. Pogrzeb jego odbył się w Wielki Wtorek 26 marca 1991 w parafii MB Różańcowej w Rudzie Śląskiej.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Romualda Waldery; Schematyzm 1970-1986; J. Pawliczek, Nekrolog,WD 1991, nr 5, s. 173-174; GN 1959, nr 26, s. 206.