Tunkel Ludwik

Tunkel Ludwik (1862-1941), proboszcz w Kochłowicach

Urodził się 3 października 1862 w Biedrzychowicach (powiat prudnicki) w zamożnej rodzinie chłopskiej z rodowodem szlacheckim. Po studiach teologicznych we Wrocławiu przyjął święcenia kapłańskie 26 czerwca 1886. Jedyną placówką, w której pracował jako wikary, była parafia Świętej Trójcy w Bytomiu (1886-1893), by od 27 lutego 1893 zostać proboszczem kochłowickim. Od 1908 roku był także dziekanem dekanatu Królewska Huta. W 1902 roku wzniósł nowy kościół parafialny w Kochłowicach, założył przy nim nowy cmentarz, wybudował probostwo wraz z zabudowaniami gospodarczymi i organistówkę. W 1904 roku w 50.rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu NMP, zbudował grotę lurdzką. W 1905 roku zbudował dom starców, a w 1910 roku sierociniec. W tym samym roku zamówił we wrocławskiej firmie rzeźbiarskiej krzyże kamienne, które postawiono w miejsce drewnianych przy ulicach Kochłowic.

W 1909 roku zbudował w Kłodnicy kaplicę, w której były odprawiane msze św. W Bykowinie przebudował szkołę na kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Odłączył od parafii kochłowickiej Halembę. Kościołowi panewnickiemu darował witraż do prezbiterium z wizerunkiem św. Elżbiety turyngijskiej i ołtarz Ogrójca. Dzięki staraniom proboszcza Tunkla Kochłowice zostały przyłączone do linii kolejowej i zbudowano dworzec; otwarto także filię banku. Dbał o zdolne, a niezbyt zamożne dzieci swoich parafian. Z jego inicjatywy otwarto w 1903 roku szkołę dla młodzieży pracującej.

Po prawie trzydziestoletniej działalności duszpasterskiej w 1922 roku musiał opuścić Kochłowice i przenieść się na niemiecką stronę Śląska, chociaż częściej zarzucano mu polonizację Ślązaków niż germanizację. W styczniu 1922 roku objął parafię w Kórnicy niedaleko Głogówka. Do Kochłowic już nigdy nie wrócił. Zmarł 28 lutego 1941. Pochowany został przy kościele w Kórnicy.

Bibliografia

[B.a], Proboszczowie, którzy odeszli, "Gazeta Parafii Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach" 2002; Schematismus 1896, s. 20; W. Durynek, Historya kościoła św. Trójcy w Bytomiu na Górnym Śląsku. Z okazyi 25-letniego jubileuszu, Brzeziny 1910, s. 49.