Szczotok Eugeniusz

Z e-ncyklopedia

Szczotok Eugeniusz (1935-2000), proboszcz parafii mariackiej w Katowicach

Szczotok Eugeniusz.jpg
Kat fran Szczotok1.jpg

Urodził się 7 listopada 1935 w Pszowie w rodzinie górnika Wiktora i Hildegardy z d. Malorz. Po ukończeniu szkoły podstawowej od 1950 roku uczył się w Niższym Seminarium Duchownym im. św. Jacka w Katowicach. Po zdaniu egzaminu maturalnego w 1954 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Po ukończeniu studiów przyjął 21 czerwca 1959 z rąk bpa H. Bednorza w katowickiej Katedrze Chrystusa Króla święcenia kapłańskie.

Po zastępstwach wakacyjnych w rodzinnej Pszowskiej parafii (3 - 30 lipca 1959) i św. Mikołaja w Pstrążnej (31 lipca - 21 sierpnia 1959) był wikariuszem kolejno w następujących parafiach: św. Jerzego w Dębieńsku (22 sierpnia 1959 - 30 sierpnia 1961), św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie (31 sierpnia 1961 - 29 sierpnia 1964), św. Józefa w Chorzowie (30 sierpnia 1964 - 1 września 1967), Zabrzu Kończycach (2 września 1967 - 26 sierpnia 1970). Od 27 sierpnia 1970 do 1985 roku pracował w parafii św. Pawła w Nowym Bytomiu, najpierw jako wikariusz, od 14 sierpnia 1974 wikariusz ekonom, a od 26 października jako proboszcz. Jako wikariusz w parafii św. Pawła Apostoła w Nowym Bytomiu poprosił bpa katowickiego o zgodę na rozpoczęcie w roku akademickim 1970/1971 studiów z psychologii w Papieskim Wydziale Teologicznym (obecnie PAT) w Krakowie.

Równocześnie jako wolontariusz rozpoczął w 1971 roku studia z teologii pastoralnej w powstałym wtedy Punkcie Konsultacyjnym Studiów Zaocznych ATK (obecnie UKSW) w Katowicach. W 1974 roku zdał na ATK egzamin magistersko-licencjacki na podstawie pracy pt. Dialog duszpasterski z młodzieżą zamieszkałą w hotelach robotniczych napisanej na seminarium naukowym pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Janusza Tarnowskiego. 7 marca 1983 obronił na ATK doktorat na podstawie dysertacji pt. Dialog duszpasterski z robotnikami w diecezji katowickiej powstałej na seminarium naukowym pod kierunkiem tego samego profesora. Po linii zainteresowań pastoralnych szedł też temat jego pracy proboszczowskiej z 1971 roku Oddziaływanie duszpasterskie na proces wychowawczy w rodzinie.

1 września 1985 został administratorem, a od 30 września t.r. proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. Jako proboszcz parafii mariackiej w Katowicach zorganizował na jej terenie kilka inicjatyw charytatywnych; ochronkę św. Brata Alberta, jadłodajnię dla ubogich, w ramach parafialnej Caritas prysznice dla bezdomnych, a od 1991 roku Fundację Charytatywno - Opiekuńczą „Samarytanin”, telefon zaufania oraz Katolickie Centrum Edukacji Młodzieży „Kana”. W Centrum tym organizowane są różnego rodzaju kursy rozwijające kwalifikacje intelektualne i zawodowe zwłaszcza dla osób nie dysponujących sumą pieniędzy dla finansowania swojej edukacji. Jako kolejny proboszcz parafii i następca bł. Emila Szramka wystąpił tuż przed swoją śmiercią w 1999 roku z inicjatywą wydzielenia z części parafii na osiedlu „Gwiazdy” przy ul. Roździeńskiego nowej placówki duszpasterskiej i budowy tam kościoła jako wotum katowickich dekanatów, bpów i księży za pierwszego błogosławionego z Archidiecezji.

Od 20 września 1971 został duszpasterzem akademickim w Nowym Bytomiu, a od 15 maja 1972 diecezjalnym duszpasterzem młodzieży męskiej. W Wydziale Nauki Chrześcijańskiej od 4 stycznia 1975 prowadził referat młodzieży pracującej i szkół zawodowych. W 1978 roku brał udział w sympozjum zorganizowanym w Warszawie przez Komisję Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Ogólnego poświęconym ewangelizacji żyjącej w wielkich miastach zaniedbanej religijnie młodzieży. W tym samym roku przebywał w Austrii na zaproszenie Sekretarza generalnego Młodzieży Robotniczej Austrii.

Od 17 sierpnia 1992 został Przewodniczącym Rady Wydziału Duszpasterskiego Archidiecezji Katowickiej. Przez kilka kadencji był członkiem centralnych diecezjalnych gremiów: od 1982 roku Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej, od 1991 roku członkiem Rady Kapłańskiej, od 1986 roku członkiem Kolegium Konsultorów Diecezji Katowickiej. Pełnił też od 15 maja 1993 funkcje wizytatora parafii i egzaminatora archidiecezjalnego z teologii pastoralnej.

W 1987 roku został członkiem zespołu przygotowującego I Diecezjalny Kongres Eucharystyczny. W 1999 roku pełnił funkcje moderatora i Kierownika Komitetu Organizacyjnego Koronacji MB Boguckiej w Katowicach Bogucicach. Bp Katowicki mianował go 10 lipca 1985 konsultantem Gościa Niedzielnego w zakresie zagadnień diecezjalnych i duszpasterstwa praktycznego. Od 1984 roku do 1990 roku prowadził wykłady w zakresie socjologii duszpasterstwa dla księży w Punkcie Konsultacyjnym Studiów Zaocznych ATK w Katowicach oraz w WŚSD z socjologii religii i duszpasterstwa. W związku z przygotowaniami do powstania w Katowicach na Uniwersytecie Śląskim Wydziału Teologicznego od 1 września 1999 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Teologiczno-Pastoralnego i Zespołu Roboczego ds. Powstania Wydziału Teologicznego na UŚ. Jego dziełem jest działające przy parafii mariackiej w Katowicach Studium Katolickiej Nauki Społecznej podlegające jurysdykcji Wydziału Nauk Społecznych KUL, którego dyrektorem był aż do swojej śmierci.

Od 1986 roku był sekretarzem Komisji Episkopatu ds. Duszpasterstwa Ogólnego. Jako sekretarz tej komisji kierował zespołem redakcyjnym i corocznie przygotowywał wydawanie kolejnych tomów ogólnopolskiego programu duszpasterskiego. Od 10 czerwca 1992 został Sekretarzem Archidiecezjalnej Komisji II Plenarnego Synodu Ogólnopolskiego. Ks. E. Szczotok otrzymał nominacje w katowickiej Kapitule Katedralnej: w 1984 roku został kanonikiem gremialnym, a od 1992 roku jej prepozytem. 10 marca 1999 protonotariuszem apostolskim. Zmarł 17 grudnia 2000 wskutek nagłej choroby. Jego pogrzeb odbył 20 grudnia w kościele mariackim w Katowicach. Spoczął na znajdującym się na terenie parafii cmentarzu przy ul. Francuskiej.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Eugeniusza Szczotoka; Schematyzm (1970-1995); J. Krętosz, Nekrolog, WA 2000, nr 12, s. 594-597; D. Bednarski, Szczotok Eugeniusz (hasło), SPTK, t. 9, s. 645-647; GN 1959, nr 26, s. 206; Myszor, Historia diecezji, s. 437, 439, 441; G. Polak, Kto jest kim w Kościele, Warszawa 1999, s. 359; Puchała, Duszpasterstwo akademickie, s. 197, 199, 207; D. Zimoń, Homilia na Mszy świętej pogrzebowej księdza infułata Eugeniusza Szczotoka, WA 2000, nr 12, s. 573-577; Śp. ks. infułat Eugeniusz Szczotok, Odszedł do Pana, [Nekrolog], GN 2001, nr 1, s. 17; G. Zieleń, Kapłaństwo nieprzemijające - Alter Christus, "Z tej Ziemi. Śląski kalendarz katolicki na rok 2010", Katowice 2009, s. 161-164; B. Szymik-Kozaczko, Rzymskokatolicy w życiu kościoła. Historia katowickiego kościoła Mariackiego, Katowice 2010, s. 31-32; J. Tofilska, Parafia Mariacka w Katowicach. Historia jak witraż, Katowice 2010, s. 110-113.