Socha Franciszek

Z e-ncyklopedia

Socha Franciszek SDB (1920-1999)

SochaFranciszek.jpg

Urodził się 12 listopada 1920 w Chełmie Śląskim. Nowicjat odbył w latach 1936-37 w Czerwińsku, gdzie 3 sierpnia 1937 złożył swoją pierwszą profesję zakonną. Podczas wojny przebywał kolejno w domach salezjańskich w Bollengo, Gaeta i Monteortone we Włoszech. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 lipca 1945 z rąk bpa Rostagno w Bollengo.

W latach 1945-46 kontynuował studia w Bagnolo na wydziale teologicznym, gdzie zdobył licencjat z teologii biblijnej. W 1946 roku wrócił do Polski. W latach 1946-47 jako katecheta i asystent chłopców pracował w Prusach koło Kocmyrzowa. Lata 1947-59 spędził we Wspólnocie Zakonnej w Krakowie przy ul. Konfederackiej jako nauczyciel. W 1949 roku uzyskał stopień magistra na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.

W latach 1959-60 był dyrektorem Domu Zakonnego w Lublinie. Następnie w latach 1960-66 był proboszczem parafii działającej przy Domu Macierzystym w Oświęcimiu. W 1966 roku został powołany na stanowisko Wikariusza Inspektora Prowincji Krakowskiej, piastując tę funkcję przez 3 lata. Po skończonej kadencji wikariusza w latach 1969-75 pełnił funkcję dyrektora Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego w Krakowie. W latach 1975-78 przebywał w Szczyrku, a następnie w latach 1978-80 został proboszczem i dyrektorem Wspólnoty Zakonnej w Chocianowie (Diecezja Legnicka). Po utworzeniu w 1980 roku Prowincji Wrocławskiej przez 6 lat pełnił funkcję Wikariusza Inspektora we Wrocławiu. Od 24 maja 1985 był postulatorem procesu beatyfikacyjnego s. Laury Meozzi. W 1986 roku kontynuując sprawę beatyfikacji, przeniósł się do Pogrzebienia. W 1993 roku jako rezydent powrócił do Wrocławia, gdzie zmarł 8 grudnia 1999. Pochowano go w grobowcu salezjańskim w Oświęcimiu.

Bibliografia

Archiwum parafii w Chełmie Śląskim, Kronika.