Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku

Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku – organ naukowy działającego w latach 1892-1939 Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku. Pierwszy tom periodyku ukazał się w 1928 roku, ostatni w 1938 roku. Łącznie towarzystwu udało się wydać sześć tomów roczników, na łamach których pojawiały się teksty fachowe, mające wypełnić lukę publikacji stricte naukowych dotyczących Śląska.

Jak zaznaczono w krótkim artykule programowym, otwierającym pierwszy tom roczników, ich autorom chodziło przede wszystkim o bezstronne naukowe oświetlenie przeszłości czy teraźniejszości tej odwiecznej polskiej dzielnicy, o której nauka polska dotychczas należycie nie pamiętała . Najsłynniejszym tekstem, jaki został opublikowany w rocznikach, był bez wątpienia Śląsk jako problem socjologiczny autorstwa ks. Emila Szramka. Ukazał się on w tomie IV z 1934 roku.

Periodyk charakteryzował się tematyczną różnorodnością. W kolejnych tomach znajdowały miejsce artykuły, sprawozdania i rozprawy dotyczące śląskiej historii, sztuki sakralnej, gospodarki, czy etnografii. Uzupełnieniem każdego z tomów były recenzje omawiające nowości wydawnicze dotyczące regionu, a także noty, w których prezentowano czytelnikom rozmaite organizacje i towarzystwa, mające wpływ na śląskie życie kulturalne.

Bibliografia

Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku, T. 1-6.