Rduch Edward

Z e-ncyklopedia

Rduch Edward (1885-1941)

Urodził się 30 marca 1885 w Jastrzębiu Zdroju w rodzinie ogrodnika Ludwika i Ludwiny z d. Posłuszny. Uczęszczał do gimnazjum w Krakowie, a następnie do polskiego gimnazjum w Cieszynie. 20 lipca 1905 zdał egzamin dojrzałości. Został przyjęty do Seminarium Duchownego w Widnawie. 21 lipca 1909 przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w Błędowicach (1909-1911). Po złożeniu egzaminu z metodyki nauki religii został zatrudniony jako katecheta szkoły powszechnej i wydziałowej w Skoczowie.

W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym. Po wojnie wrócił na stanowisko kapelana do Skoczowa. W połowie grudnia 1929 roku został katechetą w żeńskim seminarium nauczycielskim w Nowej Wsi k. Katowic. W sierpniu 1930 roku powrócił z powrotem do Skoczowa. 24 kwietnia 1940 został aresztowany i wywieziony do obozu w Dachau, następnie przetransportowany do kamieniołomów w Gusen, gdzie zmarł 29 maja 1941.

W 2008 roku z inicjatywy biskupa diecezji bielsko-żywieckiej Tadeusza Rakoczego rozpoczęto proces informacyjny na etapie diecezjalnym mający doprowadzić do wyniesienia ks. Edwarda Rducha na ołtarze.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Edwarda Rducha; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 118; Jastrzębie Zdrój. Dzieje Uzdrowiska. Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa 1951-2001, red. W. Lesiuk i E. Dawidejt-Jastrzębska, Opole 2001, s. 124; Myszor, Historia diecezji, s. 320; Represje wobec duchowieństwa, s. 18; Martyrologium, s. 202; Weiler, s. 522.