Piernikarczyk Paweł

Piernikarczyk Paweł OFM (1931-2000), imię zakonne Jan

Urodził się 31 października 1931 w Tarnowskich Górach w rodzinie Józefa i Heleny z d. Kninkowska. Po ukończeniu siedmioletniej szkoły podstawowej rozpoczął naukę w gimnazjum. Po ukończeniu pierwszej klasy, z powodu śmierci ojca zmuszony był przerwać naukę i podjąć pracę zarobkową. W latach 1946-1947 był pracownikiem Śląskich Zakładów Przemysłowych, a w latach 1947-1948 pracował jako piekarz. 16 lipca 1948 wstąpił do franciszkanów w charakterze brata zakonnego. Jednak zrezygnował z zakonu 7 grudnia tegoż roku. Ponownie wstąpił do zakonu 17 października 1949. Habit III Zakonu przyjął 25 marca 1950 z rąk o. Konrada Kornasa w Panewnikach. Jako tercjarz został skierowany do Poznania, gdzie uczył się stolarstwa. Nowicjat pierwszego zakonu rozpoczął 9 lutego 1952 w Kobylinie. Profesję czasową złożył 11 lutego 1953 w Kobylinie na ręce o. Józefa Zająca, magistra nowicjatu. Po nowicjacie został skierowany do Poznania, gdzie w dalszym ciągu pracował jako stolarz, aż do roku 1984. Profesję wieczystą złożył 11 lutego 1956 w Poznaniu na ręce gwardiana o. Romualda Warzechy. W 1984 został skierowany do Opola, gdzie pracował jako stolarz aż do śmierci. Zmarł 18 lipca 2000 w klasztorze opolskim. Został pochowany na cmentarzu miejskim w Opolu.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).