Parafia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Rowniu
Pierwsze wzmianki historyczne o Rowniu odnaleźć można w "Liber fundationis episcopatus vratislaviensis", sporządzonym w 1305 roku. Rowień, podobnie jak okoliczne wsie: nieistniejące już Nietysławice i Bobrowniki oraz Chwałowice, Boguszowice, Rój, Brodek, Jankowice, Gotartowice, Rogoźna i Kłokocin, uiszczał dziesięcinę według prawa polskiego. Spisy świętopietrza z XIV wieku podają, że przynależał do parafii św. Wawrzyńca w Boguszowicach. Administracyjnie była to parafia diecezji wrocławskiej. Wraz z 9 okolicznymi parafiami tworzyła od 1335 roku archiprezbiterat żorski, podległy pod archidiakonat opolski. Patronat nad tą parafią do 1810 roku sprawowali cystersi w Rudach.
Początki parafii w Rowniu związane są z II połową XX wieku. Do kościoła parafialnego w Boguszowicach miejscowa ludność miała do pokonania ok. 4 km. W latach 50. XX wieku zaczęto w Rowniu odprawiać msze święte w przydrożnej kaplicy pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Liczba ludności szybko wzrastała, toteż ks. Edward Tobola, proboszcz boguszowicki, postanowił wybudować drewnianą kaplicę pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Poświęcił ją 8 grudnia 1957. 1 września 1964 stałe duszpasterstwo powierzono ks. Antoniemu Masarczykowi, dotychczasowemu wikaremu z Boguszowic. 3 września 1968 bp Herbert Bednorz ustanowił ks. Masarczyka rektorem w Rowniu. Rok później zaczęto prowadzić księgi metrykalne. W wyniku podziału dotychczasowego dekanatu żorskiego w 1979 roku, stacja duszpasterska w Rowniu, podległa parafii w Boguszowicach, weszła w skład dekanatu boguszowickiego.
Dekretem z 6 marca 1981 z parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach oraz z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach utworzono samodzielną parafię Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny. Swym zasięgiem objęła Rowień i Folwarki. Należała do dekanatu boguszowickiego. Jej proboszczem został dotychczasowy rektor, ks. Masarczyk. Jeszcze przed ogłoszeniem dekretu, ks. Masarczyk złożył wniosek w kurii o budowę nowego kościoła. Bp Damian Zimoń pozwolenie to uzyskał w 1986 roku. W międzyczasie rozpoczęto budowę probostwa oraz salek katechetycznych, a w 1983 roku papież Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę kościoła i probostwa. W 1989 roku zatwierdzono decyzję o budowie kościoła projektu inżynierów Antoniego Pietrasa i Piotra Mireckiego. Miejscem jego budowy była parcela, gdzie stał tymczasowy kościół. Pierwsze prace budowlane zaczęły się 13 marca 1989. W 1998 roku parafię przeniesiono do dekanatu żorskiego. Pod koniec tego roku zaczęto odprawiać msze święte w nowym kościele. Jego konsekracja nastąpiła 19 czerwca 1999. Dekretem z 9 czerwca 1999 proboszczem parafii został ks. Jan Waliczek, który podjął się trudu dokończenia budowy i wyposażenia kościoła.
Kapliczki i krzyże przydrożne
Proboszczowie
- ks. Antoni Masarczyk osobny duszpasterz (1964-1968), rektor (1968-1981), proboszcz (1981-1999)
- ks. Jan Waliczek (1999-2018)
- ks. Andrzej Szostek (2018-nadal)
Bibliografia
Dekret erekcji parafii Niepokalanego Serca Najśw. Maryi Panny w Rowieniu, WD 1981, nr 6, s. 145-146; Kronika parafialna; M. Kula, Boguszowice, Rybnik 2008; A. Burda, Błogosławione dzieci w Rowniu. Sprowadzenie relikwii Hiacynty i Franciszka, GN 2004, nr 30, (dodatek katowicki), s. 3; A. Burda, To naprawdę nasz kościół, GN 2002, nr 24, (dodatek katowicki), s. 28.
|