Parafia Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu

Z e-ncyklopedia
Welnowiec zewnatrz.jpg
Welnowiec04.jpg
Welnowiec obraz.jpg

Parafia

Samodzielna placówka duszpasterska w postaci kuracji pw. Najświętszej Maryi Panny w Wełnowcu została założona 1 października 1920. Wcześniej Wełnowiec, liczący około 500 katolików należał do parafii w Michałkowicach. Znaczna odległość Wełnowca od parafii michałkowickiej, wynosząca około godziny drogi, skłoniła mieszkańców do tego, by zwrócić się do miejscowego proboszcza - ks. Gerlicha oraz zarządu Huty Hohenlohe ("Hohenlohe Werke”), jako właścicieli tego obszaru z prośbą o wybudowanie kościoła tymczasowego. Planowano tutaj następnie utworzenie nowej parafii. Pertraktacje prowadzone przez dyrektora Zawelberga i kierownika Huty Hohenlohego zostały uwieńczone powodzeniem.

Zakłady Hohenlohe oddały mieszkańcom Wełnowca do dyspozycji znajdujący się w centrum miejscowości budynek, w którym podczas I wojny światowej przebywali jeńcy rosyjscy. Wcześniej zaś - na początku XIX wieku - mieściła się w nim odlewnia żelaza. W międzyczasie budynek ten traktowany był jako magazyn. Aby pokryć koszty przebudowy budynku na tymczasowy kościół - 20 tys. marek niemieckich - zaciągnięto pożyczkę w Zakładach Hohenlohe. Prace adaptacyjne, pod kierownictwem budowniczego Hundta, rozpoczęto jesienią 1919 roku. Zakończono je w kwietniu 1920 roku. Tymczasowy kościół poświęcił ks. Kubis z Załęża.

Pierwszym duszpasterzem nowej placówki został ks. Georg Schulz. Po kilku miesiącach kuracja - 15 sierpnia 1921 - została przekształcona w samodzielną parafię, a ks. Schulz został mianowany jej pierwszym proboszczem. Nowy duszpasterz z wielką energią zajął się wyposażeniem wnętrza tymczasowego kościoła. Od Zakładów Hohenlohego wynajęto teren przy parku hutniczym, na założenie cmentarza. Kościół otrzymał z ołtarza starego kościoła z Michałkowic odnowiony obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Renowacji dzieła dokonał malarz Otto Kowalewski z Katowic, który również podarował parafii stacje Drogi Krzyżowej.

W 1925 roku ks. Schulz został przeniesiony do Raciborza, a jego następcą został ks. Paweł Dziwis. Ten ostatni zmarł w styczniu 1928 roku. Po jego śmierci, od stycznia 1928 do sierpnia 1931 roku parafią zarządzali: ks. Józef Karowski, ks. Jan Bujara i ks. Juliusz Bieniek.

Wystrój kościoła

Ks. Bujara wiosną 1930 roku wraz z ówczesnym zarządem kościelnym podjął trud przebudowy kościoła. Parafia miała do dyspozycji zaoszczędzone pieniądze w wysokości 35 tys. złotych. Pozostałej części kwoty spodziewano się od Zakładów Hohenlohe oraz urzędu Gminy Wełnowiec. Zakłady Hohenlohe podarowały zarządowi kościelnemu cegły do budowy kościoła, materiał na pokrycie dachu, instalację elektryczną oraz centralne ogrzewanie. Gmina Wełnowiec natomiast wsparła parafię pożyczkami pieniężnymi na sumę 21 tys. złotych. Przebudowę rozpoczęto na początku lipca 1930 roku. Jej projekt opracował budowniczy katedry prof. dr Buchkremera z Akwizgranu. Projekt ten zdobył największe uznanie, ponieważ przedstawiał najlepszy i niedrogi sposób rozwiązania kwestii przebudowy kościoła. 21 grudnia 1930 ks. Wilhelm Kasperlik, ówczesny wikariusz generalny, poświęcił odnowiony kościół. Wiosną 1931 roku postawiono dwa boczne ołtarze - Serca Jezusowego oraz św. Barbary. Pierwszy ufundował dyrektor Kirschniok, natomiast drugi był darem urzędników i robotników kopalni Hohenlohe. W 2002 roku zostało przebudowane prezbiterium. Nowe tabernakulum zaprojektował Zygmunt Brachmański.

Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem

Przypuszczalnie został namalowany w XVII wieku. Pochodzi z kościoła michałkowickiego. Został wykonany techniką olejną na płótnie grubo tkanym. Po raz pierwszy został poddany gruntownej konserwacji w 1963 roku; po raz drugi odnowiono go 23 czerwca 2001 w pracowni mgra Jana Gałuszki, konserwatora dzieł sztuki z Pszczyny.

Gazetka parafialna

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1929, nr 1, s. 12; Schematyzm 1993; GN 1930, nr 51, s. 9, nr 52, s. 10; 2005, nr 10; Kronika Parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Katowicach–Wełnowcu, Archiwum parafii; Dokumentacja konserwacji Obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w Wełnowcu, z grudnia 1964 roku; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 województwo śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 295-296; Sz. Babuchowski, Tramwajem do kościoła. Panorama parafii, GN 2005, nr 10, (dodatek katowicki), s. 8; [1], (dostęp: 9.11.2018).