Miczka Józef

Z e-ncyklopedia

Miczka Józef (1894-1965)

Urodził się 16 marca 1894 w Mikulczycach w górniczej rodzinie Feliksa i Wiktorii z d. Adamiok. Po ukończeniu szkoły ludowej, w 1911 roku wstąpił w Werthenstein k. Lucerny w Szwajcarii do Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętej Rodziny. Jego zakonną formację przerwał wybuch I wojny światowej. W 1916 roku został powołany do czynnej służby wojskowej i wysłany na front. Po zakończeniu działań wojennych znalazł się Nijmegen w Holandii, gdzie zdał egzamin dojrzałości. Filozofię studiował w Grave w Holandii, a teologię w Ravengiersburgu w Niemczech i w Kazimierzu Biskupim k. Konina. Święcenia kapłańskie przyjął 10 czerwca 1923 we Włocławku z rąk bpa S. Zdzitowieckiego.

Jako zakonnik pracował w Kazimierzu Biskupim, Łobżenicy, Wieluniu, Koninie i Górce Klasztornej. W 1925 roku został sekularyzowany i przyjęty przez ks. A. Hlonda do Administracji Apostolskiej na okres próbny. Oficjalna inkardynacja ks. Miczki do diecezji nastąpiła we wrześniu 1928 roku. Począwszy od 1925 roku duszpasterzował jako wikary w parafiach: św. Józefa w Załężu (1925-1930), św. Marii Magdaleny w Bielszowicach (1930) i Wniebowzięcia NMP w Hajdukach Wielkich (Chorzów Batory; 1931).

W 1931 roku zdał egzamin proboszczowski. 15 kwietnia 1932 został mianowany proboszczem w Jankowicach Rybnickich (1932-1945). Przybycie ks. Józefa Miczki było bardzo uroczyste. Na granicy czekała bandera konna wraz z władzami wsi. Podczas pierwszej mszy świętej w Jankowicach, zapoznał parafian ze swoim programem pracy w Jankowicach pod hasłem Przez Maryję do Chrystusa. Przejawiał się on szczególną troską o Studzienkę, gdzie wybudował grotę (1934) i odnowił kaplicę (1934). Latem, odprawiał mszę w tym miejscu w każdą niedzielę, twierdząc że skoro latem jest możliwość odprawiania mszy w tym miejscu, to nie widzi przeszkód by tego nie robić. Jako że na msze przybywali mieszkańcy z okolicznych parafii, to też spotkało się to z krytyką rybnickich i wodzisławskich duchownych. Spór zakończyła decyzja Kurii, nakazująca odprawianie czterech mszy w roku. Jego pieczy oddano także zabytkowy kościół pw. św. Anny w Radziejowie. W 1933 roku wraz z miejscową ludnością wybudował nowy kościół pw. Trójcy Przenajświętszej w - należącym do parafii w Jankowicach – Popielowie. Przez ówczesne władze sanacyjne województwa śląskiego był darzony zaufaniem. Z chwilą wybuchu II wojny światowej został zmuszony do opuszczenia swej parafii. Do końca okupacji hitlerowskiej przebywał m.in. w Starej Wodzie k. Wałbrzycha i w Toszku. W latach 1945-1946 był substytutem w parafii św. Józefa w Józefowcu.

W październiku 1946 roku powrócił do Jankowic. W 1947 roku bp S. Adamski mianował go administratorem parafii MB Królowej Różańca Świętego w Łaziskach Górnych. Związał się z Ruchem Księży Patriotów. Od lutego 1950 roku zasiadał we władzach Okręgowej Komisji Księży przy ZBoWiD będąc przez kolejne lata jej aktywnym członkiem. W latach 1953-1956 jako administrator, a potem proboszcz kierował parafią katedralną św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach. W 1955 roku wikariusz kapitulny diecezji katowickiej ks. J. Piskorz mianował go radcą duchownym. W 1956 roku ks. Miczka przeszedł w stan spoczynku. Na emeryturze mieszkał w Łaziskach Średnich i w Chorzowie. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi I klasy i Gwiazdą Górnośląską. Zmarł 27 marca 1965 w Chorzowie. Został pochowany na cmentarzu parafii św. Barbary w Chorzowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Miczki; Schematyzm 1925-1934; WD 1929, nr 6, s. 54; 1931, nr 8-9, s. 100; N. Niestolik, Zabytki Jankowic na tle dziejów wsi, Rybnik-Jankowice 1996, s. 79; Nekrolog, GN 1965, nr 45, s. 272; Olszar, Duchowieństwo, s. 534-540; Myszor, Historia diecezji, s. 498-499; Grajewski, Wygnanie, s. 97, 221; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 83 i nn; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 80; Ł. Marek, Aparat bezpieczeństwa wobec kurii katowickiej w latach 1956-1970, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 108.