Lex Paweł

Z e-ncyklopedia

Lex Paweł (1869-1937), dziekan, proboszcz w Halembie

Lex Pawel.jpg

Urodził się 15 lipca 1869 w Sułkowie k. Głubczyc. Był synem zamożnego rolnika Jana i Marii z d. Starościk. Do szkoły ludowej uczęszczał w Baborowie. Następnie uczył się w gimnazjum w Głubczycach, gdzie zdał egzamin dojrzałości. Do 1890 roku pracował jako doręczyciel pocztowy w Orzeszu. W 1896 roku rozpoczął studia teologiczne w Monachium, a kontynuował je na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Wrocławskiego. W tym czasie związał się z polskim ruchem narodowym. Był wiceprezesem i bibliotekarzem Towarzystwa Akademików Górnoślązaków oraz członkiem Kółka Polskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1900 we Wrocławiu.

Jako wikariusz pracował w parafiach: Bożego Ciała w Kończycach koło Zabrza i Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach. 6 października 1903 został mianowany kuratusem przy kościele pw. Matki Boskiej Różańcowej w Halembie. Tam tworzył podstawy przyszłej parafii. Wybudował probostwo i dokonał zabezpieczenia kompleksu sakralno-mieszkalnego. W 1907 roku otrzymał nominację na proboszcza w Halembie.

Od 1919 roku był oficerem Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska, a ponadto uczestnikiem I i III powstania. Ks. Lex zorganizował wiele towarzystw. Był prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża, stworzył podwaliny ruchu sportowego, Klubu Sportowego „Gwiazda” w Halembie. Był pionierem tenisa stołowego, uprawianego w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej. W 1923 roku doprowadził do połączenia parafii Matki Boskiej Różańcowej w Halembie z osadą Stara Kuźnia. Począwszy od 1925 roku piastował następujące funkcje: członka komisji Consilium Vigilantiae, wicedziekana, a potem dziekana dekanatu królewsko-huckiego oraz dziekana dekanatu kochłowickiego(26 września 1931). W uznaniu zasług otrzymał Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi, Order Polonia Restituta i odznaczenie papieskie „Pro Ecclesia et Pontifice”. Zmarł 3 listopada 1937 w Halembie i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Pawła Lexa; Nekrolog, WD 1937, nr 11, s. 441; Myszor, Historia diecezji, s. 85, 95, 149.