Krucjata Eucharystyczna

Początki działalności Krucjaty Eucharystycznej związane są z Francją. Dzieci z zakładu w Bordeaux, chcąc pomóc walczącym w I wojnie światowej ojcom i braciom, utworzyły koło, którego celem było wspieranie żołnierzy modlitwą, ofiarami duchowymi i niewielkimi datkami. Były to na przykład cukierki, tabliczki czekolady, pieniądze, a w szczególności kartki z modlitwami, które dzieci wrzucały codziennie do skrzynki umieszczonej u stóp figury Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zaczęły powstawać grupy dzieci, które swoje trudy i cierpienia ofiarowywały w intencji zwycięstwa i odrodzenia chrześcijaństwa we Francji. Jednak formalne powstanie Krucjaty związane było z odbywającym się w Lourdes Kongresem Eucharystycznym. Pod koniec lipca 1914 roku postanowiono ruch ten ująć w ramy organizacyjno-prawne.

Oficjalnie Krucjata Eucharystyczna została założona 13 listopada 1914 przez jezuitę ojca Bessiersa, po ogłoszeniu orędzia papieża Benedykta XV, wzywającego dzieci do modlitwy o pokój. Ojciec Święty zatwierdził Krucjatę 6 sierpnia 1922.

W Polsce

Do Polski ideę powołania Krucjaty przyniosła bł. Urszula Ledóchowska, która z tą organizacją zetknęła się we Francji. Pierwszą placówkę założyła 1 stycznia 1925 w Pniewach, w kolegium dla chłopców. Wkrótce, dzięki staraniom Sióstr Urszulanek, na terenie całej Polski zaczęły powstawać Koła Eucharystyczne. Szczególną uwagę na organizację zwrócił, odbywający się w 1927 roku w Inowrocławiu, Zjazd Eucharystyczny. Zaapelowano na nim o rozszerzanie wśród dzieci idei nowego ruchu. Prośba została podjęta przez wiele diecezji, w tym również przez diecezję katowicką. W 1928 roku organizacja ta działała w Katowicach-Bogucicach, Golejowie, Łaziskach Średnich, Dąbrówce Małej, Mysłowicach, Nowej Wsi, Rybniku, Szopienicach i w Ustroniu.

W 1927 roku generalnym dyrektorem Krucjaty na całą Polskę zostaje mianowany O. Józef Bok TJ i Księża Jezuici objęli wydawnictwo czasopisma "Hostia". W 1939 roku w kołach skupionych było około 200 tysięcy członków. Druga wojna światowa przerwała w Polsce rozwój Krucjaty. Po wojnie, w latach 1945-1949 w niektórych rejonach Polski powstały jeszcze koła Krucjaty. Ostatni ogólnopolski zjazd diecezjalnych dyrektorów odbył się 1 lipca 1947. Wzięło w nim udział 37 kapłanów.

W 1936 roku do Krucjaty Eucharystycznej w samej tylko diecezji katowickiej należało około 10 tysięcy dzieci. Jej działalność przerwał wybuch II wojny światowej. Po wojnie próbowano reaktywować Ruch, niestety, jego działalności zakazano w 1949 roku w ramach represji ateistyczno-komunistycznych.

Zmiana nazwy

Od 1960 roku Krucjata zaczęła działać jako nowa organizacja, która za radą papieża Jana XXIII zmieniła nazwę na Eucharystyczny Ruch Młodych. Nastąpiło odrodzenie się działalności organizacji. W związku z przygotowaniami do II Krajowego Kongresu Eucharystycznego w Polsce Siostry Urszulanki w roku szkolnym 1985/1986 wznowiły pracę w grupach eucharystycznych, używając już zmienionej nazwy - Eucharystyczny Ruch Młodych.

1 czerwca 1998 dekretem abpa Damiana Zimonia Eucharystyczny Ruch Młodych ustanowiony został w archidiecezji katowickiej.

Do obowiązków członka Ruchu należy codzienna modlitwa poranna i wieczorna, częsty i pełny udział we Mszy Św., adoracja Jezusa Eucharystycznego, żywa łączność z Kościołem, uczestnictwo w życiu Kościoła lokalnego, solidarność w pracy szkolnej i na katechezie, aktywny udział w spotkaniach Ruchu, systematyczna praca nad sobą, wrażliwość na potrzeby drugich, unikanie alkoholu, papierosów, narkotyków.

Do Ruchu mogą należeć chłopcy i dziewczęta od II klasy szkoły podstawowej. Na czele każdej grupy powinien stać opiekun - ksiądz wikary, katecheta świecki lub osoba świecka delegowana przez proboszcza parafii.

Formacja członków Ruchu dokonuje się przez spotkanie, które poza stroną dydaktyczną ma przygotować uczestników do udziału we Mszy św. tzw. szkolnej lub niedzielnej. W trakcie spotkania, które rozpoczyna się i kończy modlitwą, członkowie przerabiają program formacyjny oraz przygotowują oprawę liturgiczną Eucharystii. W treści cotygodniowych zebrań uwzględniono także śpiewy oraz konkursy i zabawy. Raz w miesiącu odbywa się tzw. spotkanie radości, może to być ognisko lub spotkanie w salce, gdzie czas wypełnia się grami, zabawami czy też konkursami.

W ramach Eucharystycznego Ruchu Młodych, w niektórych parafiach, organizowane są także spotkania z dziećmi przed Mszą niedzielną. Uczestnicy przychodzą wówczas 15 min. przed Mszą do kościoła i razem z kapłanem odmawiają dziesiątkę różańca, ćwiczą śpiewy oraz omawiają materiał formacyjny.

Uczestnicy Ruchu wyjeżdżają także na wycieczki, zwłaszcza do sanktuariów i miejsc pątniczych, na spotkania kilku grup eucharystycznych. Przyjęcie do organizacji odbywa się zwykle po trzymiesięcznym okresie przygotowania. Po złożeniu uroczystego przyrzeczenia (Przyrzekam z coraz większą gorliwością miłować i czcić Ciebie, Jezu, obecnego w Eucharystii. Postanawiam być Twoim przyjacielem oraz budować Twoje Królestwo w sobie, w rodzinie i świecie. Amen.) dzieci otrzymują odznakę, legitymację i żółtą chustę.

Patronem Eucharystycznego Ruchu Młodych jest św. Stanisław Kostka, patronalnym świętem Uroczystość Chrystusa Króla (wówczas do Ruchu przyjmowani są nowi członkowie, odnawiane są przyrzeczenia i zobowiązania). Młodzież skupiona w grupach eucharystycznych uroczyście obchodzi Triduum Paschalne, uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej wraz z oktawą oraz Święto Najświętszego Serca Jezusowego.

Osobom zainteresowanym działalnością Eucharystycznego Ruchu Młodych oraz możliwością stworzenia nowych grup udziela się informacji w Ośrodku Formacyjnym ERM przy parafii św. Katarzyny w Jastrzębiu Górnym, powstałym dzięki pomocy ks. W. Basiaka. Zebrane tu materiały to przedwojenne dokumenty, omawiające działalność Krucjaty Eucharystycznej, archiwalne zdjęcia i przedwojenne czasopisma. Znajdują się tu również materiały formacyjne, pomocne w prowadzeniu grup eucharystycznych oraz książki podejmujące tematykę Eucharystii.

Bibliografia

B. Topij-Stempińska, Działalność edukacyjna Krucjaty Eucharystycznej w Polsce międzywojennej, Kraków 2009; Katolickie ruchy, stowarzyszenia i wspólnoty modlitewne w Archidiecezji Katowickiej. Informator, red. P. Kurzela, Katowice 2010.