Kowalczyk Maksymilian 1906-1979

Z e-ncyklopedia

Kowalczyk Maksymilian (1906-1979), proboszcz w Szarleju

Urodził się 13 lutego 1906 w Pawłowie w rodzinie górniczej Augustyna i Zofii z d. Marcisz. Po ukończeniu szkoły powszechnej naukę kontynuował najpierw w gimnazjum w Zaborzu, a następnie w gimnazjum w Królewskiej Hucie. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1926 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1931 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Augustyna w Lipinach, św. Barbary w Królewskiej Hucie i Trójcy Przenajświętszej w Szarleju (od 1 sierpnia 1937). Był zapalonym podróżnikiem. M.in. kilkakrotnie odwiedził Palestynę. Zafascynowany Ziemią Świętą i jej mieszkańcami poprosił bpa S. Adamskiego o pozwolenie na przeczytanie Koranu. Prośbę motywował słowami: byłem w Palestynie i chciałbym poznać wpływ Koranu na życie Arabów. W czerwcu 1938 roku zgłosił się do egzaminu proboszczowskiego. Towarzyszyły mu opinie jego ówczesnych przełożonych. Po wybuchu II wojny światowej i śmierci ks. Józefa Ledwonia, w maju 1940 roku został mianowany administratorem w parafii Trójcy Przenajświętszej w Szarleju. W 1957 roku bp S. Adamski zatwierdził go tam oficjalnie na stanowisku proboszcza. Przez wiele lat ks. Kowalczyk był dziekanem dekanatu piekarskiego. W 1976 roku przeszedł na emeryturę. Zmarł 6 stycznia 1979 w Szarleju i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Maksymiliana Kowalczyka; Schematyzm 1932-1981; WD 1931, nr 6-7, s. 91; 1931, nr 8, s. 100; Myszor, Stosunki Kościół, s. 219; Represje wobec duchowieństwa, s. 130 i nn; Olszar, Duchowieństwo, s. 293; Myszor, Historia diecezji, s. 346, 456, 507; Martyrologium, s. 184; Kowalczyk Maksymilian (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 129.