Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Rybniku

Dawny drewniany kościół pw. św. Jana Chrzciciela do 1796 roku stał na placu Kościelnym przy kościele pw. Matki Bożej Bolesnej, w miejscu dzisiejszej figury św. Jana Nepomucena. Nieznana jest data jego powstania, przypuszcza się jednak XIV wiek – miałby on pełnić rolę filii kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia NMP (dzisiejszy Kościół Akademicki) dla nowo zagospodarowanej części miasta. Mógł on także powstać jako kaplica dla szpitala miejskiego. Kościół ten nie był konsekrowany. Ostatni budynek kościoła powstał w XVII wieku, gdyż protokół wizytacyjny z 1652 roku wspomina, iż został on niedawno odbudowany. Posiadał wieżę, w której znajdował się jeden dzwon. Jego sufit nie był malowany, natomiast podłoga była ceglana. Stały w nim trzy ołtarze, z których jeden był konsekrowany oraz rzeźbiona ambona po stronie Ewangelii. W 1679 roku z wyposażenia posiadał 4 obrusy, 4 obrusy ołtarzowe oraz 2 drewniane kandelabry obłożone cyną. W 1688 roku posiadał także 2 świeczniki, obraz Męki Pańskiej oraz kanon mszalny.

Nie posiadał zakrystii, a paramenty liturgiczne potrzebne do odprawiania mszy przynoszono z kościoła parafialnego. Nabożeństwa odbywały się w nim kilka razy w roku: w dzień patrona św. Jana Chrzciciela oraz w czasie Wielkiego Postu (w związku z pewną fundacją). Wokół kościoła mieścił się cmentarz o wymiarach 31 x 9 łokci, na którym chowano zmarłych pacjentów szpitala miejskiego, ubogich i protestantów. Był ogrodzony drewnianym płotem i stał na nim drewniany krzyż. Kościół został zburzony w 1796 roku, gdyż planowano budowę w jego miejscu nowego kościoła parafialnego (dzisiejszy kościół pw. Matki Bożej Bolesnej).

Bibliografia

L. Musioł , Parafia Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku – monografia historyczna, mps 1963; Visitationsberichte der Diözese Breslau. Archidiakonat Oppeln, 4 Teil, ed. J. Jungnitz, Breslau 1904.