Kaplica na cmentarzu parafii św. Wojciecha w Mikołowie
Kaplica została wybudowana już w XIX wieku. Do jej powstania przyczynił się mikołowski ród Eiseneckerów. Kaplica wyznaczała koniec najstarszej części mikołowskiego cmentarza.
Została zbudowana z kamienia, w stylu neogotyckim, który swoimi korzeniami sięga XVIII – XIX wieku. Monument cechuje się smukłością i strzelistością. Kaplica posiada cztery niewielkie, wąskie, ale za to wysokie okna – po dwa na lewej i prawej ścianie. Posiada dwuspadowy dach, który został poddany renowacji po 2000 roku. Pierwotny dach pokryty był eternitem. U frontu kapliczki mieszczą się duże, dwuskrzydłowe, żelazne drzwi, które pozwalają na wejście do wnętrza kapliczki. Obok drzwi, u frontu, po lewej i prawej stronie, mieszczą się tabliczki upamiętniające spoczywających w niej poprzednich proboszczów parafii św. Wojciecha w Mikołowie. Nad drzwiami mieści się portal, w którym usytuowana została płaskorzeźba Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego. Nad portalem znajduje się łaciński napis oznaczający zmartwychwstanie, który został uszkodzony odłamkiem bomby w czasie II wojny światowej. Jeszcze wyżej znajduje się rozeta z witrażem.
We wnętrzu kaplicy panuje swoista harmonia. W podłodze mieści się płyta z czterema uchwytami, zamykająca komorę grobową, w której znajdują się trumny ze szczątkami poprzednich proboszczów. Od 2011 roku znajduje się w niej trumna z ciałem ks. kanonika Alfonsa Janika. Na samym końcu wnętrza budowli mieści się masywny pomnik Jezusa modlącego się.
W kaplicy spoczywają zasłużeni proboszczowie parafii św. Wojciecha w Mikołowie:
Bibliografia
R. Szendzielarz, B. Bromboszcz, Mikołów z perspektywy 150 lat, Mikołów 2009, s. 102-103; K. Prus, Z dziejów Mikołowa i jego okolic, Mikołów 1932, s. 336-341; B. Kopiec, M. Kopiec, Informator Krajoznawczy Powiatu Mikołowskiego, Ruda Śląska 1999, s. 79; Przekaz ustny, za zgodą Celiny Kraus z dnia 10 V 2013.
|