Kściuczyk Ludwik

Z e-ncyklopedia

Kściuczyk Ludwik SVD (1899-1942)

Urodził się 27 sierpnia 1899 w Mąkołowcu. W 1913 roku wstąpił do werbistów. Profesję wieczystą złożył 29 czerwca 1926 w St. Gabriel. Święcenia kapłańskie otrzymał 26 maja 1927 w St. Gabriel. Jako wychowanek Św. Krzyża brał udział w I wojnie światowej, po zakończeniu której wrócił do Nysy na dalsze studia. W 1928 roku przeznaczony został do Górnej Grupy, a w 1929 roku do Bruczkowa. Przez krótki czas miał pracować z polecenia o. Fr. Heruda dla Polaków w Niemczech. Wrócił do nowo otwartego Niższego Seminarium dla starszych powołań w Bruczkowie, gdzie uczył kilku przedmiotów. W 1933 roku był katechetą w prywatnym gimnazjum w Rybniku. Następnie przez 4 lata (1934-1938) studiował historię na Uniwersytecie Poznańskim i należał do domu nowicjackiego w Chludowie. Mieszkał jednak u sióstr Urszulanek w Poznaniu, a co jakiś czas przyjeżdżał do Chludowa gdzie był spowiednikiem nowicjuszy. Od 20 grudnia 1938 przebywał w Rybniku i wyraź­nie podupadał na zdrowiu (chorował na nerki). W dniu wybuchu wojny uchodził w kierunku Krakowa przed Niemcami i znalazł się na Węgrzech. Zatrzymał się w Budapeszcie u sióstr bardzo już schorowany. Zmarł 16 lipca 1942. Pochowany został w Budapeszcie. Był cenionym polonistą i kaznodzieją.

Bibliografia

Nurt SVD, nr 35 (1985).