Hawlitzki Jan
Hawlitzki Jan (1801-1866), proboszcz w Bieruniu Starym
Urodził się 1 czerwca 1801 w Posucicach (Possnitz) w powiecie głubczyckim. Święcenia kapłańskie przyjął 1 marca 1828, następnie przez krótki czas pracował jako wikary w Pszczynie (do 1831), zaś od grudnia 1831 roku jako proboszcz w Studzionce w dekanacie pszczyńskim. Był także inspektorem szkolnym na powiat pszczyński. Od 1832 roku został administratorem, a od 1834 roku – proboszczem w Bieruniu. Parafią w Bieruniu kierował ks. Hawlitzki aż do swej śmierci.
Okres urzędowania ks. Hawlitzkiego był naznaczony dramatycznymi wypadkami pożaru Bierunia, który wybuchł 9 czerwca 1845. W wyniku pożaru spłonął kościół parafialny, szkoła, plebania oraz wikarówka. Głównym zadaniem ks. Hawlitzkiego stało się odbudowanie spalonych budynków kościelnych. Odbudowa kościoła parafialnego trwała ponad 10 lat. Nowo wzniesiony kościół konsekrował 9 maja 1858 bp Bernard Bogedain. W 1861 roku przekształcił natomiast istniejące już od XVIII wieku arcybractwo różańcowe w Żywy Różaniec. Ks. Hawlitzki zmarł w Bieruniu po krótkiej chorobie 14 czerwca 1866 i został pochowany na bieruńskim cmentarzu.
Bibliografia
Bieruń - monografia historyczna, Bieruń 2007; J. Czempas, Hawlicki Jan (hasło), Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 88-89.
| |||||