Górek Franciszek

Z e-ncyklopedia

Górek Franciszek (1882-1942), proboszcz w Bujakowie

Urodził się 3 kwietnia 1882 w Rostkowicach k. Białej Prudnickiej. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1907 we Wrocławiu. Objął parafię w Bujakowie 28 kwietnia 1922 wpierw jako administrator, a następnie proboszcz. W Bujakowie zasłynął jako popularyzator wiedzy rolniczej. Był jednym z inicjatorów elektryfikacji Bujakowa w 1925 roku i parcelacji dóbr rycerskich. Był także zaangażowany w działalność miejscowego Towarzystwa Śpiewu "Chopin" oraz wielu organizacji katolickich. Doprowadził do usamodzielnienia parafii w Paniowach i zapoczątkował budowę nowego kościoła parafialnego w Paniówkach. W latach 1923-1924 zajmował się rozbudową kościoła. Po wkroczeniu wojska niemieckiego we wrześniu 1939 roku do Bujakowa wraz z grupą parafian został aresztowany i krótko prewencyjnie więziony w Nieborowicach. W 1942 roku został powtórnie aresztowany, więziony w Rybniku, skąd odtransportowany do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie zmarł 18 lipca 1942.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Górka; Schematismus 1908, s. 32; Schematyzm 1924-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 8-9, s. 153; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 184; Myszor, Stosunki Kościół, s. 192; Represje wobec duchowieństwa, s. 21; Weiler, s. 264; Martyrologium, s. 177; A. Hanich, Martyrologium duchowieństwa Śląska Opolskiego w latach II wojny światowej, Opole 2009, s. 122.