Fröhlich Wilhelm

Z e-ncyklopedia

Fröhlich Wilhelm SJ (1634-1709)

Urodził się 18 maja 1634 w Gliwicach. Był bratem Benedykta - ojca proboszcza gliwickiego Ludwika Benedykta, którego też polecił na studia w kolegium rzymskim - Germanicum. Był zamożnym mieszczaninem niemieckim. Ród ten był szlacheckiego pochodzenia. 4 listopada 1651 wstąpił do jezuitów. W latach 1652-1653 był w nowicjacie w Brnie. W 1654 roku uczył przy kolegium Mikołaja w Pradze pryncypistów. W latach 1656-1658 studiował w Pradze filozofię. W 1659 roku uczył gramatystów, a w 1660 roku poetów. W latach 1661-1664 studiował w Pradze teologię moralną.

Od 1665 roku uczył we Wrocławiu filozofii. Stamtąd przeszedł jako wykładowca teologii do Ołomuńca. Tam stał się ofiarą walki, która toczyła się między biskupem ołomunieckim a uniwersytetem o prawo kościelnego zezwolenia druku. Biskup żądał dla siebie prawa dla wszystkich druków uniwersyteckich, zaś uniwersytet bronił swoich przywilejów. By dowieść konieczności cenzury cenzorzy biskupa twierdzili, że tezy wykładowców Jana Tannera i Fröhlicha wykraczają przeciw nauce Kościoła. Obaj zostali na zawsze odsunięci od nauczania. W roku akademickim 1674 musiano ich zawiesić. Odwołali się oni do Św. Oficjum w Rzymie, które to nie znalazło nic niewłaściwego w ich twierdzeniach i wydało pozwolenia na nauczanie. Fröhlich od 1679 roku był we Wrocławiu wicerektorem kolegium jezuickiego. W latach 1680-1683 był tamże rektorem. Następnie tę samą funkcję sprawował: w Nysie (1693-1696), w Pradze przy Mikołaju (1702-1705) oraz w Brnie (1705-1708). 23 grudnia 1709 zmarł w Jiczynie. Fröhlich był doktorem filozofii i teologii.

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.