Długosz Franciszek

Długosz Franciszek (1874-1940), proboszcz w Studzionce

Urodził się 8 stycznia 1874 w Kolonii Śliwa, należącej do parafii w Woźnikach. Jego rodzice, Józef i Joanna z d. Długosz, byli rolnikami. Po ukończeniu szkoły ludowej w Woźnikach pomagał w gospodarstwie i równocześnie przygotowywał się do gimnazjum. Zaliczał się do tych blisko dwustu uczniów, których ks. T. Christoph, proboszcz w Miasteczku, w ciągu swego życia kapłańskiego przysposobił do szkoły średniej. W niespełna rok przygotował go tak dobrze, że bez zastrzeżenia został przyjęty do czwartej klasy gimnazjalnej w Bytomiu i tam 19 marca 1895 otrzymał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku zgłosił się na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1899.

Jego pierwszą placówką wikariuszowską był Poczdam, gdzie skierowany został przez kard. G. Koppa 5 sierpnia 1899, a po dwóch latach rozpoczął swoją posługę w Kościele Mariackim w Berlinie. Powrócił na Śląsk 21 września 1905, kiedy otrzymał prezentę na parafię w Gostomii, w pow. prudnickim. Na skutek swojej ożywionej działalności plebiscytowej musiał uchodzić z Gostomii i 6 czerwca 1922 przydzielono mu parafię Wniebowzięcia NMP w Studzionce. 5 stycznia 1927 został, w uznaniu gorliwej pracy duszpasterskiej i nieposzlakowanej przeszłości, zamianowany radcą duchownym. Był zwolennikiem rządów sanacyjnych i związany z ich śląską odmianą w postaci NChZP. W 1937 roku został wybrany do Śląskiej Rady Obozu Zjednoczenia Narodowego. Krótko przed II wojną światową wybudował w Studzionce dom parafialny i tam, jako emeryt, chciał spędzić w spokoju swoje ostatnie lata.

Po wybuchu wojny, 9 listopada 1939 został aresztowany. Po dwóch tygodniach został zwolniony, ale 2 maja 1940 ponownie uwięziony i wywieziony tym razem do Dachau, zginął 6 czerwca 1940 i następnego dnia został spalony w monachijskim krematorium. Za zasługi dla sprawy narodowej w okresie plebiscytu był odznaczony Gwiazdą Górnośląską i Srebrnym Krzyżem Zasługi.

12 kwietnia 2024 na cmentarzu parafialnym w Studzionce odbył się symboliczny pochówek. W urnie złożonej w grobie znajduje się ziemia z KL Dachau, przywieziona przez obecnego proboszcza. Mszy św. przewodniczył metropolita katowicki abp Adrian Galbas. Grób ks. F. Długosza został ufundowany przez Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Katowicach.

Bibliografia

F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 1-4, s. 56-57; L. Smołka, Długosz Franciszek (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 87-88; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 182; Martyrologium, s. 171-172; Historia diecezji, s. 129; Olszar, Duchowieństwo, s. 532-539; Represje wobec duchowieństwa, s. 18 i nn; Weiler, s. 200, 419; EPS, s. 95; A. Steuer, Długosz Franciszek (hasło), [w:] Słownik Ziemi Pszczyńskiej, s. 62; [1](dostęp: 14.04.2024)