Dłubis Rufin

Z e-ncyklopedia

Dłubis Rufin OFM (1930-2001), imię zakonne Hieronim, rektor Wyższego Seminarium Duchownego OO. Franciszkanów w Panewnikach

Urodził się 12 listopada 1930 w Roździeniu w rodzinie Józefa i Wiktorii z d. Lelonek. W 1937 roku rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Szopienicach. Do wybuchu drugiej wojny światowej ukończył dwie klasy. Od września 1939 roku uczęszczał do niemieckiej szkoły podstawowej, którą ukończył w 1944 roku. Rozpoczął pracę w Dyrekcji Zakładów Hutniczych w Szopienicach. Uczęszczał równocześnie raz w tygodniu do szkoły zawodowej (Berufsschule) w Mysłowicach. Po wyzwoleniu kontynuował krótki czas pracę w Dyrekcji Zakładów Hutniczych. W marcu 1945 roku został przyjęty do pierwszej klasy gimnazjalnej w Mysłowicach. W maju tegoż roku przeniósł się do Gimnazjum św. Jacka w Katowicach. W roku 1946 po ukończeniu drugiej klasy przeniósł się do Kolegium oo. Franciszkanów w Nysie. Tam ukończył następne dwie klasy gimnazjalne i w 1948 roku złożył małą maturę. W tym samym roku wstąpił do zakonu oo. Franciszkanów Prowincji Wniebowzięcia NMP.

Śluby czasowe złożył 14 września 1949 w Panewnikach. Po nowicjacie został przeniesiony do klasztoru w Jarocinie celem ukończenia szkoły średniej. Liceum zaliczył w przeciągu jednego roku i w 1950 roku złożył przed komisją zakonną tzw. dużą maturę. Studia filozoficzne odbył w Opolu (1950-1952), zaś studia teologiczne w Panewnikach (1952-1955).

15 września 1952 złożył profesję wieczystą, a święcenia kapłańskie przyjął 6 lutego 1955 w panewnickim kościele pw. Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP z rąk bp. Bernarda Czaplińskiego, sufragana chełmińskiego.

W 1955 roku rozpoczął studia specjalistyczne na sekcji teologii moralnej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Egzamin licencjacki zdał dnia 16 grudnia 1957. Po przewrocie październikowym w 1956 roku otwarła się możliwość zdania matury państwowej. W 1957 roku zapisał się do jedenastej klasy Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego w Zamościu. Tam też zdał państwowy egzamin dojrzałości w 1958 roku. Na tej podstawie, uchwałą Rady Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, w marcu 1959 roku uzyskał tytuł magistra teologii. Od chwili uzyskania licencjatu postanowił kontynuować studia celem uzyskania stopnia doktora teologii. W tym czasie pełnił funkcje magistra braci tercjarzy i kandydatów na braci. W 1964 roku był sekretarzem wizytatora generalnego ojca Mieczysława Kierzkowskiego.

W l. 1959-1962 prowadził wykłady z teologii moralnej w Wyższym Seminarium Zakonnym w Panewnikach. W 1962 roku został magistrem nowicjatu w Osiecznej. Funkcję tę pełnił przez trzy lata.

W 1964 roku poprosił o wyrażenie zgody na wyjazd do Rzymu celem ukończenia studiów teologicznych i ukończenia pracy doktorskiej na Uniwersytecie św. Antoniego oraz celem odbycia studiów z zakresu duchowości franciszkańskiej w Instytucie Pedagogicznym w Grotta Ferrata. 30 maja tegoż roku otrzymał zgodę na wyjazd na studia. Z powyższego musiał jednak zrezygnować, gdyż nie otrzymał paszportu na wyjazd do Rzymu.

W 1965 roku został magistrem kleryków studentów teologii w Panewnikach. Przeniósł się znowu do Panewnik. Podjął wykłady z teologii moralnej przerwane na okres trzech lat. Funkcję magistra kleryków, studentów teologii pełnił przez trzy lata. W 1968 roku został gwardianem w Rybniku. Dojeżdżał z wykładami do Panewnik. 2 czerwca 1970 w Warszawie na ATK odbyła się publiczna obrona jego pracy doktorskiej. W roku szkolnym 1970/1971 wykładał etykę na kursie katechetycznym w Wodzisławiu.

W 1971 roku został gwardianem konwentu panewnickiego. W 1973 roku, w związku z przygotowaniami do I Synodu Diecezji Katowickiej, był członkiem dwóch komisji synodalnych: komisji teologicznej i komisji do spraw małżeństwa i rodziny. W 1973 roku brał udział w kongresie europejskich teologów moralistów w Strasburgu.

Pełnił różne funkcje: wikariusza konwentu w Panewnikach i sekretarza prowincjała (1974-1977), definitora prowincji i sekretarza prowincjała (1977-1986), rektora WSD w Panewnikach (1980-1989), wizytatora Prowincji Niepokalanego Poczęcia NMP w Polsce (1987), wikariusza i sekretarza prowincji (1989-1992), definitora i sekretarza prowincji (1992-1996), wikariusza i sekretarza prowincjalnego (od 1996) i sekretarza prowincjalnego (1998-2001). Uczestniczył w Kapitule Generalnej w San Diego. Zmarł 27 maja 2001 w Centralnym Szpitalu Klinicznym w Katowicach-Ligocie. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

Za: [1] (dostęp: 12.07.2016).