Centralny Związek Katolicko-Społeczny

Centralny Związek Katolicko-Społeczny (Volksverein für das katholische Deutschland) został utworzony 25 listopada 1890 przez Ludwika Windhorsta. Zgodnie z zamysłem twórcy organizację powołano do kierowania wszystkimi stowarzyszeniami katolickimi o charakterze społecznym na terenie Niemiec. Miała tutaj stanowić siłę zdolną przeciwstawić się socjaldemokracji oraz nadającą kierunek społeczno-ekonomicznym przemianom. W kwestiach politycznych związek miał tylko o tyle uczestniczyć, o ile polityka wkraczała w rejony religijno-społeczne. W 1891 roku w Niemczech organizacja zrzeszała 109 tys. członków, w 1901 roku - 185 tys., w 1914 - 805 tys.

Na Górnym Śląsku oddziały Centralnego Związku Katolicko-Społecznego zaczęły powstawać dopiero na początku XX wieku. Jedynie filia w Katowicach została utworzona już w 1893 roku. Oprócz niej w 1908 roku istniało tutaj jeszcze 7 oddziałów: Bytom-Trójcy Św.; Bogucice i Tarnowskie Góry (1903); Dąb (1907); Królewska Huta-św. Barbary i Pszczyna (1904); Roździeń (1905). Skupiały one w sumie ok. 3 tys. członków.

Bibliografia

J. Myszor, Duszpasterstwo parafialne na Górnym Śląsku w latach 1821-1914, Katowice 1991, s.179-180