Bugiel Franciszek

Bugiel Franciszek SDS (1877-1933), imię zakonne Honoriusz

Pochodził z Łańca k. Koźla. W 1892 roku wstąpił w Rzymie do Towarzystwa Boskiego Zbawiciela, ukończył gimnazjum w Tivoli, po czym odbył nowicjat i złożył śluby zakonne (1894). Studiował w szwajcarskim Fryburgu (1894-1896) i na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (1896-1900). Święcenia kapłańskie przyjął w Rzymie 9 czerwca 1900. Po święceniach pracował w domu krakowskim (1900-1903), następnie w Trzebini (1903-1921, jako przełożony 1905-1907), krótko jako wikariusz i katecheta w Płokach (1909). W latach 1921-1922 w Krakowie organizował zakład wychowawczy, w latach 1922-1928 był katechetą w Lipniku k. Bielska-Białej, a w latach 1928-1930 przełożonym i prefektem kleryków w Krakowie oraz w latach 1930-1933 tamże spowiednikiem. Był też konsultorem w prowincji austro-węgierskiej, później (od 1927 roku) w polskiej. Zmarł w Krakowie.

Bibliografia

Księga zmarłych Salwatorianów polskich 1900-1975, red. A. Kiełbasa, Rzym-Kraków 1975, s. 19-22; Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 221, nr 796.